Παρακάτω παρατίθενται 5 βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να διορθώσουμε τις εκδηλώσεις ανεπιθύμητης μάσησης στον σκύλο πριν αυτές γίνουν σοβαρό πρόβλημα:
Ψάχνετε για τις καλύτερες εντολές για να μάθετε τον σκύλο σας;
Η εκμάθηση βασικών εντολών εκπαίδευσης ενός σκύλου μπορεί να είναι χρήσιμη για την αντιμετώπιση προβλημάτων συμπεριφοράς που μπορεί να υπάρχουν ήδη ή που μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον. Υπάρχουν πολλές εντολές εκπαίδευσης που μπορείτε να διδάξετε στον σκύλο σας εύκολα στο σπίτι. Παρακάτω, παραθέτουμε μία λίστα με τις βασικότερες εντολές, που σίγουρα θα απολαύσετε εσείς και το σκυλάκι σας.
Το να μάθετε τον σκύλο σας να κάθεται είναι μια από τις πιο βασικές εντολές και επιπλέον μια πολύ καλή αρχή εκπαίδευσης. Ένας σκύλος που γνωρίζει την εντολή «Κάτσε» θα είναι πολύ πιο ήρεμος και πιο εύκολος στον έλεγχο από τους σκύλους που δεν έχουν μάθει αυτή την απλή εντολή. Ακόμα, η εντολή «Κάτσε» προετοιμάζει τον σκύλο σας για πιο απαιτητικές εντολές όπως «Μείνε» και «Έλα».
Πως να διδάξετε στον σκύλο σας την εντολή «Κάτσε»:
Επαναλάβετε αυτή την σειρά διαδικασιών μερικές φορές κάθε μέρα μέχρι ο σκύλος σας να την μάθει καλά. Στη συνέχεια, ζητήστε από τον σκύλο σας να κάθεται πριν την ώρα του φαγητού, όταν φεύγετε για βόλτες και σε άλλες καταστάσεις που θα θέλατε να είναι ήρεμος και καθιστός.
Μια άλλη σημαντική εντολή που μπορεί να μάθει ο σκύλος σας είναι η λέξη «έλα». Αυτή η εντολή είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τις φορές που σας φεύγει το λουρί ή αφήνετε κατά λάθος την πόρτα ανοιχτή. Για άλλη μια φορά, αυτή η εντολή είναι εύκολο να διδαχθεί και θα σας βοηθήσει να κρατήσετε τον σκύλο σας μακριά από προβλήματα.
Πως να διδάξετε στον σκύλο σας την εντολή «Έλα»:
Μόλις το μάθει καλά με το λουρί, αφαιρέστε το και συνεχίστε να εξασκείτε την εντολή σε έναν ασφαλή, κλειστό χώρο.
Αυτή η εντολή είναι μια από τις πιο δύσκολες εντολές εκπαίδευσης σκύλων. Ο λόγος που μπορεί να είναι δύσκολο για τον σκύλο σας να μάθει καλά αυτήν την εντολή είναι ότι απαιτεί από αυτόν να είναι σε στάση υποταγής. Μπορείτε να βοηθήσετε τον σκύλο σας συνεχίζοντας την εκπαίδευσή σας θετική και χαλαρή, ειδικά εάν ο σκύλος σας είναι φοβισμένος ή ανήσυχος. Λάβετε επίσης υπόψη σας να επαινείτε πάντα τον σκύλο σας μόλις εκτελέσει με επιτυχία την εντολή.
Πως να διδάξετε στον σκύλο σας την εντολή «Κάτω»:
Επαναλάβετε την προπόνηση κάθε μέρα. Εάν ο σκύλος σας προσπαθήσει να καθίσει ή να πεταχτεί προς το χέρι σας, πείτε «Όχι» και απομακρύνετε το χέρι σας. Μην τον πιέζετε σε μια κάτω θέση και ενθαρρύνετε κάθε βήμα που κάνει ο σκύλος σας προς τη σωστή θέση.
Παρόμοια με την εντολή «Κάτσε», το σύνθημα «Μείνε» θα σας βοηθήσει να ελέγχετε πιο εύκολα τον σκύλο σας. Αυτή η εντολή μπορεί να είναι χρήσιμη σε πολλές περιπτώσεις, όπως εκείνες τις φορές που δεν θέλετε το σκυλάκι σας να πλήττει τους επισκέπτες.
Πριν επιχειρήσετε να μάθετε στον σκύλο σας αυτή την εντολή, βεβαιωθείτε ότι ο σκύλος σας είναι ειδικός στο σύνθημα «Κάτσε». Εάν δεν έχει μάθει καλά αυτή την εντολή, αφιερώστε χρόνο για να την εξασκήσετε μαζί του προτού προχωρήσετε στο σύνθημα «Μείνε».
Πως να διδάξετε στον σκύλο σας την εντολή «Μείνε»:
Αυτή είναι μια άσκηση αυτοελέγχου για τον σκύλο σας, γι' αυτό μην αποθαρρύνεστε αν χρειαστεί λίγος χρόνος για να το μάθει, ιδιαίτερα για κουτάβια και σκύλους υψηλής ενέργειας. Εξάλλου, τα περισσότερα σκυλιά προτιμούν να είναι εν κινήσει παρά απλώς να κάθονται και να περιμένουν.
Αυτή η τελευταία εντολή μπορεί να σας βοηθήσει να κρατήσετε τον σκύλο σας ασφαλή όταν τον κυριεύει η περιέργειά του, όπως εκείνες τις φορές που μυρίζει κάτι ενδιαφέρον στο έδαφος αλλά πιθανώς επικίνδυνο. Ο στόχος είναι να μάθετε το σκυλάκι σας ότι θα επιβραβευθεί με κάτι ακόμα καλύτερο αγνοώντας το άλλο αντικείμενο.
Πως να διδάξετε στον σκύλο σας την εντολή «Άστο»:
Μόλις ο σκύλος σας απομακρύνεται σταθερά από την πρώτη λιχουδιά και σας δίνει οπτική επαφή όταν λέτε την εντολή, είστε έτοιμοι να το πάτε ένα βήμα παραπέρα.
Για την επόμενη μέθοδο εκπαίδευσης, χρησιμοποιήστε δύο διαφορετικές λιχουδιές: μία που είναι καλή αλλά όχι εξαιρετικά ελκυστική και μία που είναι ιδιαίτερα μυρωδάτη και νόστιμη για το σκυλάκι σας.
Πως να εξελίξετε την εντολή «Άστο»:
Μην βιαστείτε να διδάξετε στο σκυλάκι σας κάποια από αυτές τις εντολές εκπαίδευσης. Να θυμάστε πως ζητάτε πολλά από τον σκύλο σας.
Η διαδικασία εκπαίδευσης απαιτεί χρόνο, ενέργεια και υπομονή.
Το να αφιερώσετε χρόνο για να διδάξετε στο σκυλάκι σας αυτές τις κοινές εντολές αξίζει τον κόπο, τον χρόνο και την προσπάθειά σας
Πηγή: www.cesarsway.com
Παρότι εμείς μπορεί να απολαμβάνουμε τα πυροτεχνήματα (όπως το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και σε πολλές άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις), για πολλούς από τους τετράποδους φίλους μας αποτελούν ιδιαίτερα δυσάρεστη εμπειρία προκαλώντας τους έντονο στρες, που μπορεί να εκδηλωθεί:
Στον σκύλο με:
Στη γάτα με:
Τόσο στον σκύλο, όσο και στη γάτα με:
Πώς μπορούμε να προστατέψουμε το κατοικίδιό μας από το άγχος των πυροτεχνημάτων;
Μερικά κατοικίδια φαίνεται να μην επηρεάζονται ιδιαίτερα από τα πυροτεχνήματα, άλλα όμως δεν μπορούν να ηρεμήσουν από την αναστάτωση που τους προκαλεί ο έντονος θόρυβος. Τα ζώα που είναι φοβισμένα μπορεί να βλάψουν τον εαυτό τους και πιθανώς να ξεφύγουν αν μείνουν μόνα τους και τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μοιραία. Τα φοβισμένα ζώα που μπορεί να τρέξουν έξω έχοντας τάσεις φυγής, λόγω του πανικού που βιώνουν, διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να χαθούν ή, ακόμη χειρότερα, να χτυπηθούν από κάποιο αυτοκίνητο έξω στον δρόμο. Για αυτόν τον λόγο, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και να βρισκόμαστε κοντά στον μικρό μας φίλο σε μια τέτοια περίσταση που του προκαλεί άγχος και φόβο.
Εάν το κατοικίδιό μας βίωσε έντονο στρες κατά τη διάρκεια των προηγούμενων εορτών, εξαιτίας των πυροτεχνημάτων, καλό θα ήταν να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας, ώστε να μας προτείνει κι άλλους τρόπους που θα βοηθήσουν τον μικρό μας φίλο να μείνει ήρεμος σε μια τέτοια περίσταση.
Πηγές:
Τι μπορεί να φοβάται ένας σκύλος και πώς να τον βοηθήσετε;
Αν και πολλές φορές οι λέξεις «φόβος» και «φοβία» συγχέονται στο μυαλό μας, πρόκειται για δύο διαφορετικές έννοιες. Συγκεκριμένα, φόβος ονομάζεται η φυσιολογική αντίδραση ενός οργανισμού σε κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα. Η αντίδραση αυτή σχετίζεται με τη φυσιολογία, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του σκύλου. Από την άλλη, φοβία ονομάζεται μία αντίδραση φόβου που δεν είναι λειτουργική, δε βοηθά δηλαδή τον σκύλο να ανταπεξέλθει στις αλλαγές του περιβάλλοντος και η ένταση της αντίδρασης είναι δυσανάλογη με την ένταση του ερεθίσματος. Για παράδειγμα, είναι συχνό φαινόμενο φοβικοί σκύλοι να τρέχουν γρήγορα και να προσπαθούν να φύγουν από το σπίτι όταν ακούσουν κεραυνούς ή πυροτεχνήματα. Αυτή η αντίδραση είναι αρκετά πιο έντονη από την ένταση του ερεθίσματος και συνήθως καλείται "κροτοφοβία". Πολλές φορές μάλιστα, οι σκύλοι συνδέουν κάποια γεγονότα με αρνητικές εμπειρίες με αποτέλεσμα να αγχώνονται όταν αντιλαμβάνονται ότι κάτι παρόμοιο πρόκειται να συμβεί. Άγχος είναι η αναμονή μιας δυσάρεστης κατάστασης χωρίς να είναι δεδομένο ότι θα συμβεί. Ο σκύλος δηλαδή περιμένει να συμβεί κάτι και γι’ αυτό αγχώνεται.
Μερικές φοβίες των σκύλων φαίνονται πολλές φορές αστείες, όπως για παράδειγμα η φοβία κάποιων σκύλων για την ηλεκτρική σκούπα. Ωστόσο, το άγχος και οι φοβίες των σκύλων είναι πάντα άξιες προσοχής και αντιμετώπισης, ώστε να ζουν όσο το δυνατόν πιο χαρούμενοι μαζί μας.
Πώς θα αντιληφθείτε ότι ο σκύλος σας είναι φοβικός;
Τα πρώτα εμφανή σημάδια που δείχνει ένας φοβικός σκύλος είναι τα τραβηγμένα προς τα πίσω αυτιά, η κατεβασμένη ουρά ανάμεσα από τα πόδια, το τρέμουλο, η αναζήτηση κρυψώνας ή ακόμα και η επιθετικότητα.
Γιατί ο σκύλος σας είναι φοβικός;
Όχι, οι σκύλοι δεν είναι φοβικοί γιατί γεννήθηκαν έτσι. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές ένας σκύλος γίνεται φοβικός γιατί δεν εκτέθηκε σε ορισμένα ερεθίσματα από μικρή ηλικία και συγκεκριμένα τους πρώτους 3-6 μήνες της ζωής του. Η έλλειψη κοινωνικοποίησης των κουταβιών, έχει σαν αποτέλεσμα να προκύπτουν φοβικοί ενήλικες σκύλοι, καθώς πολλά ερεθίσματα τους είναι πρωτόγνωρα, άγνωστα και πιθανόν επικίνδυνα. Επιπλέον, φοβικοί σκύλοι μπορεί να έχουν βιώσει προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες στη ζωή τους. Για παράδειγμα, κακοποιημένοι στο παρελθόν σκύλοι μπορεί να φοβούνται άγνωστους ανθρώπους. Άλλες πάλι φορές μπορεί ένας σκύλος να γίνει φοβικός λόγω κοινωνικής μετάδοσης. Συγκεκριμένα, όπως συμβαίνει και στον άνθρωπο, ένας σκύλος μπορεί να υιοθετήσει μια φοβική αντίδραση από έναν άλλο σκύλο, για παράδειγμα ένα κουτάβι από τη μητέρα του ή ο νέος σας σκύλος από αυτόν που έχετε ήδη στο σπίτι.
Τι μπορεί να φοβάται ένας σκύλος;
Κροτοφοβία ονομάζεται η αγχώδης συμπεριφορά ενός σκύλου απέναντι σε έναν δυνατό και συνηθέστερα περιορισμένης διάρκειας ήχο. Είναι η πιο συνηθισμένη φοβία στα σκυλιά, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μία γενικότερη φοβική συμπεριφορά. Στους δυνατούς θορύβους περιλαμβάνονται για παράδειγμα οι κεραυνοί, τα πυροτεχνήματα, οι κρότοι των όπλων αλλά και ο θόρυβος που προκύπτει για παράδειγμα από την ηλεκτρική σκούπα. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, μπείτε στη θέση του σκύλου σας και φανταστείτε ένα τεράστιο αντικείμενο που παράγει δυνατό ήχο να έρχεται κατά πάνω σας! Άβολο, έτσι δεν είναι;
Δεν είναι σπάνιο ένας σκύλος να φοβάται τους άγνωστους ανθρώπους ή τους επισκέπτες που έρχεται πρώτη φορά σε επαφή μαζί τους. Συνηθέστερα αυτή η φοβία αναπτύσσεται απέναντι σε άντρες και τις περισσότερες φορές συνδέεται με κακοποίηση ή ελλιπή κοινωνικοποίηση με άλλους ανθρώπους πέρα από τους κηδεμόνες του σε νεαρή ηλικία.
Ένας φοβικός σκύλος που εμφανίζει τρέμουλο ή τρέπεται σε φυγή όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποιον άλλο σκύλο στη βόλτα, συνήθως έχει αναπτύξει αυτή τη φοβία εξαιτίας ελλιπούς εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης με άλλους σκύλους όταν ήταν κουτάβι.
Πολλοί σκύλοι φοβούνται όταν επισκέπτονται τον κτηνίατρο λόγω προηγούμενων αρνητικών εμπειριών που βίωσαν στο κτηνιατρείο. Ένα επώδυνο ερέθισμα είναι αρκετό για να συνδέσουν οι σκύλοι το χώρο του κτηνιατρείου με κάτι δυσάρεστο. Για το λόγο αυτό είναι καλό οι επισκέψεις στο κτηνιατρείο να γίνονται από πολύ νεαρή ηλικία και με σκοπό απλώς τις λιχουδιές, ώστε ο σκύλος να γνωρίσει τον κτηνίατρό του από νωρίς, πριν καν απαιτηθεί να κάνει το πρώτο του εμβόλιο.
Πρόκειται για μία από τις συχνότερες φοβίες των σκύλων. Πολλοί φοβικοί σκύλοι φοβούνται να μείνουν μόνοι τους στο σπίτι και συνδέουν την απουσία του κηδεμόνα τους με πιθανή εγκατάλειψη. Με το άγχος αποχωρισμού συνδέεται το κλάμα ή το έντονο γάβγισμα και οι ζημιές που κάνουν οι σκύλοι στο σπίτι όταν μένουν μόνοι τους.
Εάν ένας σκύλος δεν έχει έρθει ποτέ αντιμέτωπος με μία σκάλα, η πρώτη του επαφή με αυτήν θα είναι δύσκολα διαχειρίσιμη. Μην ξεχνάτε ότι οι σκάλες αποτελούν ένα δύσκολο εμπόδιο για τους σκύλους ειδικά αν είναι κουτάβια ή πολύ μικρόσωμοι.
Φοβικοί σκύλοι που αγχώνονται όταν μπαίνουν στο αυτοκίνητο συνήθως νιώθουν ναυτία, έχουν έντονη σιελόρροια, τρέμουν ή κλαψουρίζουν. Μπορεί να τους φοβίζει ο θόρυβος της μηχανής του αυτοκινήτου, η γρήγορη εναλλαγή των εικόνων από το παράθυρο ή το ίδιο το αυτοκίνητο, αν δεν έχουν εκπαιδευτεί να μπαίνουν σε αυτό.
Όσο αθώα κι αν είναι τα παιδιά, κάνουν περίεργους ήχους και αδέξιες κινήσεις που πολλές φορές μπορεί να φοβίσουν τον σκύλο σας ή να γίνει επιθετικός απέναντί τους. Ορισμένες ράτσες σκύλων φημίζονται περισσότερο για την αγάπη τους στους ανθρώπους και τα μικρά παιδιά, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζονται ως "καταλληλότερες ράτσες σκύλων για παιδιά", ενώ άλλες είναι λίγο πιο απόμακρες και ανεξάρτητες. Ασχέτως όμως με τη ράτσα του σκύλου σας, είναι σημαντικό να κοινωνικοποιηθεί σταδιακά και ομαλά με τα παιδιά για να αλληλοεπιδρούν και να παίζουν ήρεμα μαζί.
Πώς να βοηθήσετε το φοβικό σας σκύλο
Όσο περίεργη κι αν σας φαίνεται η φοβία του σκύλου σας θα πρέπει να τον βοηθήσετε να την ξεπεράσει και να μένει ήρεμος σε αντίστοιχες καταστάσεις.
Τοποθετήστε στο μέρος που ξεκουράζεται ή περνάει την περισσότερη ώρα της ημέρας, μία συσκευή διάχυσης Adaptil® Diffuser αν πρόκειται για φοβία που εκδηλώνεται στο σπίτι. Για παράδειγμα, αν φοβάται τους επισκέπτες, τους κεραυνούς ή την ηλεκτρική σκούπα, τις σκάλες ή όταν μένει μόνος στο σπίτι. Αν ο σκύλος σας φοβάται ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντος, όπως για παράδειγμα άλλους σκύλους στη βόλτα, τοποθετήστε του ένα Adaptil® Collar για να του χαρίσετε περισσότερη αυτοπεποίθηση. Τέλος, μπορείτε να ψεκάσετε το κλουβάκι μεταφοράς του ή το αυτοκίνητο με το Adaptil® Transport Spray εάν ο σκύλος σας είναι φοβικός κατά την επίσκεψη στον κτηνίατρο ή κατά τη μεταφορά με το αυτοκίνητο. Οι φερομόνες του Adaptil παράγονται φυσικά από τη μαμά-σκύλα όταν γεννήσει, γίνονται αντιληπτές μόνο από τους σκύλους και δρουν ως ένα αίσθημα ασφάλειας. Για το λόγο αυτό χιλιάδες κτηνίατροι από όλο τον κόσμο το συνιστούν για να νιώθουν οι φοβικοί σκύλοι πιο ήρεμοι και χαρούμενοι κατά τη διάρκεια των καταστάσεων που τους αγχώνουν ή τους φοβίζουν.
Πηγή: www.adaptil.com
κάνε την εγγραφή σου στο Adaptil Blog και ενημερώσου άμεσα
Η υπομονή είναι το κλειδί
Ορισμένοι σκύλοι ανταποκρίνονται απευθείας στη διαδικασία του να φοράνε κολάρο και λουρί, χωρίς να αντιστέκονται και κάποιοι άλλοι όχι. Μερικοί ιδιοκτήτες πρέπει να φορέσουν στο σκύλο τους λουρί, ήδη από τη στιγμή που τον υιοθετούν και κάποιοι μπορεί να μην χρειαστεί να βάλουν στο σκύλο τους λουρί για μερικούς μήνες.
Τα πιο σημαντικά σημεία-κλειδί για την εξοικείωση του κουταβιού μας με το λουρί του είναι η υπομονή (σταδιακά με τον ρυθμό και την ιδιοσυγκρασία του σκύλου μας), η ηρεμία, η αυτοπεποίθηση και η εύρεση τρόπων, ώστε να μπορούμε να ξεπερνάμε τις φοβίες και την επιφυλακτικότητα που μπορεί να νιώσει ο τετράποδος φίλος μας.
Διαλέγουμε το σωστό κολάρο και λουρί
Για να κινητοποιήσουμε το κουτάβι μας να περπατήσει φορώντας λουρί, χρειάζεται πρώτα να έχουμε επιλέξει το κατάλληλο κολάρο και λουρί. Ακούγεται σαν ένα προφανές βήμα, αλλά υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι στην αγορά. Αρχικά, προτιμάμε ένα ελαφρύ επίπεδο κολάρο και ένα ελαφρύ λουρί για ένα μικρό κουτάβι. Μπορούμε να προχωρήσουμε σε άλλες μορφές κολάρων αργότερα, αν χρειαστεί.
Κάνουμε μικρά βήματα σταδιακά
Το πρώτο βήμα είναι να εξοικειώσουμε το κουτάβι μας με ένα κολάρο. Προσπαθούμε να αποφύγουμε προβλήματα και καταστάσεις, όπου το κουτάβι μας θα μπορούσε να ανησυχήσει, να φοβηθεί ή ακόμα και να αντιδράσει έντονα. Ακόμη και φορώντας του απλά το κολάρο ή/και το λουρί μπορεί να συμβεί κάτι αντίστοιχο. Βάζουμε, λοιπόν, το κολάρο σε στιγμή που το κουτάβι μας είναι απασχολημένο με κάτι άλλο και δεν υπάρχει το περιθώριο να αντιληφθεί πλήρως τη διαδικασία.
Φοράμε το κολάρο όταν το κουτάβι μας βγαίνει έξω στην αυλή μαζί μας ή ακόμα και στο σπίτι όταν αλληλοεπιδρούμε μαζί του. Το κολάρο πρέπει να είναι άνετο, και όχι τόσο σφιχτό που να ενοχλεί το κατοικίδιό μας. Με άλλα λόγια, το κουτάβι μας θα πρέπει να ξεχάσει ότι το φοράει, καθώς τραβάμε την προσοχή του και παίζουμε μαζί του για να το απασχολήσουμε.
Το φοράμε στο κουτάβι μας την ώρα του φαγητού ή όταν κάνουμε κάποια βασική εκπαίδευση. Πολύ γρήγορα θα αποδεχτεί την αίσθηση του κολάρου και του λουριού —ειδικά αν συσχετιστεί με το φαγητό— και μετά μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Ένα πράγμα που πρέπει να προσέξουμε είναι αν ο σκύλος μας επιδιώκει να βγάλει το κολάρο. Αν το κάνει αυτό, τραβάμε την προσοχή του και τον ενθαρρύνουμε απλά να μας ακολουθήσει ή του δίνουμε ένα παιχνίδι για να παίξει, ώστε να ξεχάσει τη δυσαρέσκειά του προς το κολάρο.
Συνδυάζουμε το λουρί με το παιχνίδι
Κάποιοι σκύλοι με το που θα πιάσουμε το λουρί και νιώσουν την παραμικρή ένταση, μπορεί να αισθανθούν ως «αιχμάλωτο θύμα». Έτσι, όταν του βάλουμε το λουρί, θα πρέπει να τον αφήσουμε να τρέξει σέρνοντάς το, πάντα σε ελεγχόμενο περιβάλλον ασφαλώς.
Βοηθάει, επίσης, να έχουμε και ένα άλλο σκύλο στο χώρο για να παίξει μαζί με το κουτάβι μας, όσο φοράει το λουρί του. Εάν δεν έχουμε άλλο σκύλο, τότε παίζουμε με το κουτάβι μας ή εφαρμόζουμε κάποια διασκεδαστική ρουτίνα εκπαίδευσης, όπως η εκμάθηση των εντολών σήκω-κάτσε που επιβραβεύεται με μια λιχουδιά. Όταν το κάνει αυτό και δείχνει άνετα, σηκώνουμε περιστασιακά το λουρί και το καλούμε να έρθει κοντά μας. Προσπαθούμε με ήπιο και ενθαρρυντικό τρόπο να κάνουμε το κουτάβι μας να πλησιάσει κοντά μας.
Οι λιχουδιές σίγουρα είναι βοηθητικές, αλλά πάντα φροντίζουμε να είναι μικρές και όχι μεγάλες σε μέγεθος που θα απαιτούν στη συνέχεια ο σκύλος μας να αφιερώνει χρόνο για να τις μασήσει.
Ενθαρρύνουμε το κουτάβι μας
Όταν κρατάμε για πρώτη φορά το λουρί, δεν είναι καλή ιδέα να απαιτήσουμε ακόμα από το κουτάβι μας να μας ακολουθήσει. Αν το κάνει αυτό φυσικά, θα είναι υπέροχο, αλλά αν δεν συμβεί αυτό δεν πρέπει να μπούμε στον πειρασμό να τραβήξουμε το λουρί για να το κάνει. Κάνουμε τα πάντα ήρεμα και με ήπιο τρόπο. Μερικές φορές ακόμη και να στέκεται ακίνητο ή να κάθεται κάτω, ενώ καταλαβαίνει τι συμβαίνει είναι καλό.
Πρέπει να δώσουμε χρόνο στο κουτάβι μας να επεξεργαστεί όλες αυτές τις πληροφορίες σχετικά με το τι είναι και τι κάνει το λουρί. Το αφήνουμε να νιώσει εμπιστοσύνη μαζί μας, και στη συνέχεια με το λουρί και τον εαυτό του. Μπορούμε ακόμη να χρησιμοποιήσουμε μια λιχουδιά που κρατάμε στο χέρι μας στο πλάι, στο ύψος του κεφαλιού του για να κάνουμε τον μικρό μας φίλο να περπατά δίπλα μας, καθώς φοράει το λουρί του, και μετά να τον κάνουμε περιστασιακά να σταματά και να κάθεται περιμένοντας να του δώσουμε τη λιχουδιά.
Μερικοί σκύλοι μπορεί να καθίσουν και να αποφασίσουν να μην κινηθούν. Σε αυτήν την περίπτωση, περπατάμε μερικά βήματα μακριά, γονατίζουμε και ενθαρρύνουμε το κουτάβι μας να έρθει κοντά μας χρησιμοποιώντας μια λιχουδιά. Έπειτα πάλι κάνουμε μερικά βήματα με τον ίδιο τρόπο για να περπατήσει. Για πολλά κουτάβια ιδιαίτερα όσα είναι επιφυλακτικά, αλλά ακόμα και για αυτά που δεν είναι, το κολάρο και το λουρί μπορεί να είναι λίγο περιοριστικά και να προκαλέσουν την αντίσταση του σκύλου μας. Ορισμένοι σκύλοι μπορεί να περπατούν δίπλα μας χωρίς να φοράνε λουρί και μόλις τους το φορέσουμε να συμπεριφερθούν διαφορετικά.
Παίρνουμε το χρόνο μας και διατηρούμε την ψυχραιμία μας, αλλά πρέπει να είμαστε επίμονοι σε αυτό που κάνουμε για να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακόμα κι αν τα αποτελέσματα είναι μόνο ένα μικρό βήμα προς αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, με τον καιρό, τα μικρά βήματα θα γίνουν μεγάλα. Σύντομα ο σκύλος μας θα δέχεται το λουρί και τελικά θα το φοράει περπατώντας δίπλα μας σε μια όμορφη βόλτα.
Πηγή: www.cesarsway.com
Μια από τις πιο συνηθισμένες φράσεις που χρησιμοποιούν οι ιδιοκτήτες, για να περιγράψουν την εικόνα ενός σκύλου σε κατάσταση στρες όταν ο ιδιοκτήτης φεύγει από το σπίτι - ή απλά φεύγει από το δωμάτιο - είναι το άγχος αποχωρισμού στο σκύλο. Μπορούμε να ορίσουμε το άγχος αποχωρισμού, ως μια προβληματική συμπεριφορά του σκύλου που περιλαμβάνει εκδηλώσεις, όπως έντονη σιελόρροια, επίμονο γάβγισμα, ήχους παραπόνων, καταστροφή αντικειμένων στο σπίτι, ξύσιμο ποδιών σε τοίχους, πόρτες και δάπεδα και προσπάθεια διαφυγής από το crate ή το δωμάτιο.
Προσποίηση ή πραγματικό άγχος αποχωρισμού στο σκύλο
Υπάρχει το πραγματικό άγχος αποχωρισμού και υπάρχει και το προσποιούμενο, στο οποίο η συμπεριφορά του σκύλου φαίνεται να μοιάζει με άγχος αποχωρισμού, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια συμπεριφορά που ήδη έχει μάθει και εκδηλώνει.
Το προσποιούμενο άγχος αποχωρισμού εκδηλώνεται συχνά όταν ο σκύλος δεν έχει μάθει την πειθαρχία και δεν έχει, συνεπώς, αυτοέλεγχο. Το πραγματικό άγχος αποχωρισμού, από την άλλη πλευρά, κάνει τον σκύλο να βιώνει έντονο στρες κατά τη διάρκεια της απουσίας του ιδιοκτήτη του.
Στο προσποιούμενο άγχος αποχωρισμού, ο σκύλος γνωρίζει ότι θα τραβήξει την προσοχή αν εκδηλώσει αυτή τη συμπεριφορά. Για ορισμένα σκυλιά, ακόμη και η προφορική επίπληξη σε μια τέτοια συμπεριφορά, τους προσφέρει ικανοποίηση, επειδή νιώθουν ότι κάνουν αισθητή την παρουσία τους και ο ιδιοκτήτης τους δίνει προσοχή.
Ακόμα, λοιπόν, και αυτού του τύπου η «αρνητική» προσοχή μπορεί να αποτελεί ανταμοιβή σε πολλές περιπτώσεις για το σκύλο, εάν ο ιδιοκτήτης δεν αντιλαμβάνεται ότι ορισμένες ανάγκες του σκύλου του δεν ικανοποιούνται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν υφίσταται τόσο η περίπτωση του άγχους αποχωρισμού, όσο η εκδήλωση διαταραχών συμπεριφοράς.
Το προσποιούμενο άγχος αποχωρισμού μπορεί να ξεπεραστεί αρκετά εύκολα με μια σταδιακή προσέγγιση, αυξάνοντας σιγά σιγά τον χρόνο που ο σκύλος είναι μέσα στο crate —είτε είστε στο σπίτι, είτε είστε εκτός — με συνεχή εκπαίδευση υπακοής, επαρκή σωματική άσκηση και πειθαρχία.
Οι σοβαρές περιπτώσεις πραγματικού άγχους αποχωρισμού αποτελούν μια πρόκληση και απαιτούν σωστή διαχείριση.
Αιτίες του άγχους αποχωρισμού στο σκύλο
Το άγχος αποχωρισμού συχνά ενθαρρύνεται από τους ιδιοκτήτες σκύλων, εν αγνοία τους. Κάνουμε μεγάλη φασαρία όταν φεύγουμε ή επιστρέφουμε στο σπίτι, και με αυτό τον τρόπο ανταμείβουμε έμμεσα την ανησυχία του σκύλου μας εξαιτίας της απουσίας μας, προκαλώντας του ακόμη περισσότερο άγχος κάθε φορά που φεύγουμε.
Μας αρέσει να είναι μαζί μας ο σκύλος μας, και μάλιστα όταν είναι κουτάβι τον πηγαίνουμε παντού για να κοινωνικοποιηθεί. Έπειτα, θα χρειαστεί να τον αφήσουμε και μόνο του, αλλά ο σκύλος μας θα φτάσει σε μια ηλικία που όχι μόνο θα θέλει, αλλά θα νιώθει και την ανάγκη να είναι μαζί μας—καθώς, εμείς είμαστε η οικογένειά του και αισθάνεται εμπιστοσύνη και ασφάλεια μαζί μας.
Μια αλλαγή στη ρουτίνα του σκύλου μας μπορεί να πυροδοτήσει εκδηλώσεις του άγχους αποχωρισμού, ωστόσο η καταστροφική συμπεριφορά και το στρες μπορεί επίσης να δημιουργηθούν από την πλήξη και την έλλειψη άσκησης. Τα Terrier έχουν στη φύση τους το χαρακτηριστικό να σκάβουν, τα Retriever να μεταφέρουν και οι φυλές φύλακες να προστατεύουν. Έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις, κρατάμε τα κατοικίδιά μας πίσω από τα ένστικτα και τις ορμές τους, αντί να τα καλλιεργούμε.
Μια καλή αρχή για τη διόρθωση αυτών των προβλημάτων είναι να ακολουθήσουμε τον εξής άξονα: «άσκηση, πειθαρχία και μόνο μετά από αυτά, χάδια». Πρέπει να δημιουργήσουμε μια ισορροπία ανάμεσα στην υπομονή, την υπακοή και την εμπιστοσύνη στον σκύλο μας.
Στόχος είναι να καλλιεργήσουμε στο σκύλο μας μια συμπεριφορά που να αντικατοπτρίζει την αρμονική συνεργασία που έχουμε αναπτύξει μαζί του. Θα πρέπει να έχει αρκετή εμπιστοσύνη τόσο στον εαυτό του, όσο και σε εμάς και τις «ηγετικές» μας ικανότητες. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να έχει αυτοπεποίθηση σε καταστάσεις, όπως το να μείνει μόνος του, γιατί αντιλαμβάνεται ότι θα του προσφέρουμε πάντα την καθοδήγηση που χρειάζεται. Μας εμπιστεύεται και ξέρει ότι θα γυρίσουμε σπίτι.
Πώς να αποτρέψουμε την εμφάνιση άγχους αποχωρισμού στο σκύλο
Οι κτηνίατροι μπορεί να συνταγογραφήσουν φάρμακα, τα οποία ηρεμούν λίγο το σκύλο, αλλά δεν αποτελούν θεραπεία. Τα φάρμακα λειτουργούν μόνο υποστηρικτικά, για να βοηθήσουν τον ιδιοκτήτη στην αποκατάσταση του σκύλου, αλλά είναι μόνο μια προσωρινή λύση για το υποκείμενο πρόβλημα. Το σημαντικό είναι να αντιμετωπιστεί το υποκείμενο πρόβλημα, δηλαδή η βασική αιτία που πυροδοτεί αυτή την κατάσταση.
Στην πραγματικότητα, όλα ξεκινούν από τη στιγμή που θα πάρουμε για πρώτη φορά το κουτάβι μας στο σπίτι. Πολύ συχνά, ένα κουτάβι που υιοθετήθηκε αρχίζει να κλαίει όταν μένει μόνο του. Αυτή είναι μια μεγάλη αλλαγή για το κουτάβι, που δεν είναι πλέον με τα αδερφάκια του, με τα οποία γεννήθηκε μαζί. Όταν κλαίει, πάμε και το παίρνουμε αγκαλιά, δείχνοντας συμπάθεια — άρα το κλάμα του ανταμείβεται. Αργότερα, αν κλαίει σε ένα crate και το αφήσουμε να βγει, ανταμείβεται πάλι για το κλάμα του. Επιβραβεύουμε μόνο την επιθυμητή συμπεριφορά.
Από την αρχή, πρέπει να μάθουμε στο κουτάβι μας να είναι ήσυχο και να ηρεμεί για όλο και μεγαλύτερες χρονικές περιόδους. Πρέπει να του διδάξουμε την υπομονή και την ηρεμία, και να το ανταμείψουμε γι’ αυτό. Όταν είναι έξω μαζί μας, δεν πρέπει να προσπαθούμε να αλληλεπιδρούμε συνεχώς μαζί του. Το αφήνουμε να μάθει να διασκεδάζει με τα παιχνίδια του.
Μαθαίνουμε στο κουτάβι μας να δέχεται το crate. Του επιτρέπουμε να εξερευνήσει υπό την επίβλεψη μας και να μάθει τα όρια του περιβάλλοντός του. Να αποκτήσει το αίσθημα του σεβασμού για αυτό το περιβάλλον και για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αυτό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε συνεπής σε όλα τα πράγματα που κάνουμε, και αυτό περιλαμβάνει και όλους όσους από την οικογένεια αλληλεπιδρούν με τον σκύλο μας.
Η σημασία της εκπαίδευσης υπακοής και της πειθαρχίας
Μεγάλο μέρος της διαχείρισης του άγχους αποχωρισμού προέρχεται από την εκπαίδευση υπακοής και την πειθαρχία. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στον σκύλο μας να γνωρίζει τι περιμένουμε από αυτόν, βοηθώντας ώστε η καλή του συμπεριφορά να γίνει συνήθεια. Αισθάνεται άσχημα και ότι είναι λάθος η εκδήλωση μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, ακόμα και χωρίς να του το υποδείξουμε. Αυτό είναι που πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Αφιερώνουμε χρόνο στην εκπαίδευση —όχι μόνο μαθήματα μία φορά την εβδομάδα— αλλά συχνά και με συνέπεια. Δείχνουμε στον σκύλο μας τι θέλουμε από αυτόν μέσα και γύρω από το σπίτι και κατά τη διάρκεια της καθημερινής ρουτίνας. Δύο λεπτά εδώ, πέντε λεπτά εκεί. Όχι απλώς να πηγαίνουμε μια βόλτα, αλλά να τον εκπαιδεύουμε να κάθεται στο πεζοδρόμιο, να κάθεται όταν συναντάμε άλλους ανθρώπους και σκύλους.
Εκπαιδεύουμε τον σκύλο μας να κάθεται στην πόρτα, να ξαπλώνει και να μένει στο σημείο που του υποδείξαμε, όσο εμείς μετακινούμαστε από το οπτικό του πεδίο και δε μας βλέπει, για όλο και αυξανόμενες χρονικές περιόδους στο σπίτι μας. Εκπαιδεύουμε τον σκύλο μας να κάθεται και να περιμένει να τον χαιρετήσουν οι επισκέπτες, να κάνει πίσω όταν πηγαίνουμε στο ψυγείο και να πηγαίνει στην τουαλέτα την κατάλληλη στιγμή. Γενικά, θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας με μικρά βήματα σταδιακά, ώστε να αποκτήσει σεβασμό και να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
Η συμμόρφωση ξεκινά με το να γνωρίζει ο σκύλος μας τι περιμένουμε από αυτόν. Εμείς και τα άλλα μέλη της οικογένειάς μας είμαστε οι «ηγέτες της αγέλης» και πρέπει να μας αντιλαμβάνεται ο σκύλος μας ως ηγέτες, αλλά όχι ως δικτάτορες. Για παράδειγμα, αν ο σκύλος μας πλησιάσει κοντά μας και μας σκουντήσει το χέρι ή μας χτυπήσει με το πόδι του, θεωρούμε ότι αυτό είναι χαριτωμένο και τον χαϊδεύουμε. Αυτό ύστερα γίνεται συνήθεια και έτσι ο σκύλος μας σκέφτεται «Έχω τον έλεγχο και μπορώ να σας πω τι να κάνετε». Στη συνέχεια, όταν δεν μπορεί να το καταφέρει αυτό, αγχώνεται.
Εκπαίδευση σε crate για την αποφυγή του άγχους αποχωρισμού
Όταν είμαστε σπίτι, εξοικειώνουμε τον σκύλο μας με το να βρίσκεται στο crate. Ξεκινάμε με μικρά χρονικά διαστήματα και στη συνέχεια αυξάνουμε σταδιακά τον χρόνο που βρίσκεται σε αυτό. Τον ταΐζουμε μέσα στο crate, τον αφήνουμε να έχει το αγαπημένο του κόκκαλο/παιχνίδι για να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο αποφόρτισης από το άγχος, όσο είναι εκεί μέσα.
Μερικά παιχνίδια έχουν σχεδιαστεί για να διασκεδάζουν ή να απασχολούν τον σκύλο μας όταν λείπουμε. Συστήνεται καλύτερα η χρήση τέτοιων διαδραστικών παιχνιδιών μόνο όταν είμαστε παρόντες. Είναι καλή επιλογή, επειδή διεγείρουν το μυαλό του σκύλου μας, καθώς εκείνος προσπαθεί να αφαιρέσει τις λιχουδιές από το παιχνίδι, και η διαδικασία αυτή στη συνέχεια τον ηρεμεί και τον χαλαρώνει.
Δεν βάζουμε νερό στο crate – καθώς, μπορεί να γίνει πολύ ακατάστατο! Το κλουβί πρέπει να είναι το ασφαλές καταφύγιο του σκύλου μας, ένα μέρος που νιώθει ασφάλεια και απολαμβάνει να περνάει χρόνο εκεί. Θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να μπορεί να στέκεται όρθιος χωρίς το κεφάλι του να αγγίζει την κορυφή και θα πρέπει να μπορεί να γυρίζει και να ξαπλώνει εύκολα σε αυτό.
Αν γαβγίζει στο crate, αναζητάμε τρόπους για να το περιορίσουμε. Είναι καλό να τον εκπαιδεύσουμε να είναι ήσυχος και να διακόπτουμε το γάβγισμά του, ώστε να μάθει ότι δεν υπάρχει ανταμοιβή γι’ αυτή τη συμπεριφορά.
Όταν τον αφήνουμε, το κάνουμε ήσυχα και χωρίς να δίνουμε ενδείξεις που μας προδίδουν. Δεν λέμε τίποτα. Αποχωρούμε από το σπίτι ήσυχα στο πλαίσιο της καθημερινής μας ρουτίνας, παίρνουμε τα κλειδιά του αυτοκινήτου, ανοίγουμε τις γκαραζόπορτες και βάζουμε μπροστά το αυτοκίνητο. Στη συνέχεια, όταν επιστρέψουμε σπίτι, το κάνουμε χωρίς να δώσουμε σημασία στο σκύλο μας. Κάνουμε ό,τι κάνουμε πάντα όταν φεύγουμε — παίζουμε και ρόλους αν μας βοηθάει. Επιστρέφουμε ξανά στο σπίτι μας και δεν δίνουμε σημασία στον σκύλο μας. Περπατάμε δίπλα του, τον χαιρετάμε και του χαμογελάμε αν είναι ήσυχος, αλλά αν χτυπά το crate, τον αγνοούμε και φεύγουμε.
Επιστρέφουμε και περιμένουμε μέχρι να ησυχάσει και μετά του λέμε να μείνει στο crate, καθώς ανοίγουμε την πόρτα. Δεν πρέπει να βγει ξεσπώντας σε έντονες εκδηλώσεις. Εάν αισθανόμαστε ότι μια ενέργεια, όπως το να φορέσουμε ένα συγκεκριμένο ζευγάρι παπούτσια, να σηκώσουμε τα κλειδιά του αυτοκινήτου μας, να πάμε σε μια συγκεκριμένη πόρτα, πυροδοτεί το άγχος αποχωρισμού, τότε κάνουμε αυτήν την ενέργεια και δεν φεύγουμε. Εξοικειώνουμε το σκύλο μας σε τέτοιο βαθμό με αυτή την πράξη, μέχρι να φτάσει σε σημείο να την αποδέχεται.
Τοποθετούμε ένα crate στο πιο πολυσύχναστο δωμάτιο του σπιτιού. Ο στόχος είναι ο σκύλος μας να αποδεχτεί όλες τις κανονικές καθημερινές ενέργειες, θορύβους και συμβάντα μέσα στο σπίτι μας. Ο σκύλος μας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι απαραίτητο να εμπλέκεται σε όλα, επειδή εμείς είμαστε ο υπεύθυνος γι’ αυτά.
Μπορούμε πάντα να έχουμε περισσότερα από ένα crate αν, για παράδειγμα, θέλουμε ο μικρός μας φίλος να κοιμάται στην κρεβατοκάμαρα δίπλα στο κρεβάτι μας. Το να καλύπτουμε το crate με ένα σεντόνι όταν φεύγουμε δίνει την αίσθηση ενός καταφύγιου και μπορεί να αρέσει καλύτερα έτσι στο σκύλο μας.
Οι περισσότεροι σκύλοι απολαμβάνουν τη μουσική και την τηλεόραση, επομένως αν τους αρέσει θα μπορούσαμε να αφήνουμε κάτι ανοιχτό. Έτσι, υπάρχει ένας οικείος ήχος και θέαμα για εκείνους, παρέχοντάς τους μια αίσθηση ασφάλειας.
Αλλάζουμε τη ρουτίνα μας
Είναι πιθανό ο σκύλος μας να αναγνωρίζει μια σειρά από ενέργειες, πρέπει να είμαστε έξυπνοι. Το να αλλάξουμε τις συνήθειες του σκύλου μας συχνά σημαίνει να αλλάξουμε τις δικές μας και αυτό μπορεί να είναι δύσκολο—είμαστε πλάσματα της συνήθειας—ωστόσο, θα πρέπει να αλλάξουμε κάποια πράγματα στη ρουτίνα μας.
Χρησιμοποιούμε διαφορετική πόρτα, βάζουμε το παλτό και την τσάντα μας σε διαφορετικά σημεία. Κάνουμε αλλαγές για να δημιουργήσουμε μια διαφορετική εικόνα. Εάν παρακολουθούμε τηλεόραση ή εργαζόμαστε στον υπολογιστή και ο σκύλος μας σηκώνεται κάθε φορά που σηκωνόμαστε, απλώς σηκωνόμαστε και καθόμαστε ξανά.
Ο σκύλος μας δεν χρειάζεται να μας ακολουθεί παντού. Ναι, μπορεί να παρακολουθήσει, αλλά θα πρέπει να μπορεί και να περιμένει μέχρι να αναζητήσουμε εμείς τη συντροφιά του. Αυτές οι μικρές αλλαγές θα βοηθήσουν να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας να έχει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται, ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί και το να μένει μόνος.
Το άγχος αποχωρισμού μπορεί να ξεπεραστεί, σε ορισμένους σκύλους αντιμετωπίζεται και υποχωρεί αρκετά γρήγορα, ενώ σε άλλους χρειάζεται χρόνος, υπομονή και συνέπεια.
Άσκηση, υπακοή και εκπαίδευση στον τρόπο ζωής και την καθημερινότητα. Ηγεσία, κανόνες, όρια και περιορισμοί. Όλα αυτά είναι απαραίτητα για έναν ισορροπημένο σκύλο. Η συνέπεια από εμάς και από κάθε μέλος της οικογένειας θα είναι, επίσης, ζωτικής σημασίας για να χτίσει την εμπιστοσύνη του σκύλου μας, τόσο σε εμάς ως «αρχηγό της αγέλης του», όσο και στον εαυτό του.
Πηγή: www.cesarsway.co
Παρότι το δάγκωμα του κουταβιού είναι μια εντελώς φυσική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια αυτού του ηλικιακού σταδίου, είναι επίσης σημαντικό να κάνουμε το κουτάβι μας να αντιληφθεί τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να μασήσει.
Τα κουτάβια αρχίζουν να δαγκώνουν ήδη από πολύ νωρίς στη ζωή τους. Ακριβώς όπως και τα μωρά, είναι σύνηθες να μασούν αντικείμενα κατά το στάδιο της οδοντοφυΐας προκειμένου να ανακουφιστούν. Επιπλέον, πολλοί σκύλοι προτιμούν να χρησιμοποιούν το στόμα τους αντί για τα πόδια τους, ώστε να χειριστούν διάφορα αντικείμενα. Αυτού του είδους η συμπεριφορά ξεκινά κι αυτή εξίσου από την ηλικία του κουταβιού, καθώς τα νεαρά σκυλάκια αρχίζουν να εξερευνούν τον κόσμο τους.
Μπορεί να φαίνονται χαριτωμένα στην αρχή, αλλά καθώς το κουτάβι μας μεγαλώνει, αυτά τα μικρά δαγκωματάκια μπορεί να μετατραπούν σε επώδυνα δαγκώματα προσεχώς. Τα δόντια ενός κουταβιού είναι πολύ αιχμηρά και οι σκύλοι συχνά δεν αντιλαμβάνονται το πόσο δυνατά δαγκώνουν. Δυστυχώς, η εμπειρία από την ανατροφή κουταβιών έχει δείξει ότι παρότι το κουτάβι μας μπορεί να δαγκώνει παιχνιδιάρικα το δάχτυλό μας, η πρόκληση τραυματισμού είναι συχνά βέβαιη από ένα σημείο και μετά.
Αυτή είναι μια συμπεριφορά που σίγουρα δεν θέλουμε να καλλιεργήσουμε εμείς, ειδικά σε έναν ενήλικο σκύλο. Παρακάτω παρατίθενται μερικά βήματα τα οποία θα μας βοηθήσουν να σταματήσουμε τα δαγκώματα του κουταβιού μας.
Εμποδίζουμε το δάγκωμα
Το πρώτο βήμα για να κάνουμε το κουτάβι μας να σταματήσει να δαγκώνει είναι να εμποδίσουμε αυτή τη συμπεριφορά. Είναι απολύτως φυσιολογικό τα κουτάβια να κάνουν ότι δαγκώνουν το ένα το άλλο όταν παίζουν. Αυτή η κίνηση, ωστόσο, μπορεί γρήγορα να μετατραπεί σε κανονικό δάγκωμα. Όταν αυτό συμβεί, το κουτάβι που δέχεται το δάγκωμα θα αντιδράσει γαβγίζοντας δυνατά, γεγονός που τρομάζει το άλλο κουτάβι που το δάγκωνε και το αφήνει.
Εμείς μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτή τη συμπεριφορά για να σταματήσουμε το ανεπιθύμητο δάγκωμα του κουταβιού μας, αλλά και να το εκπαιδεύσουμε σχετικά με τα όρια ανοχής μας. Όταν το κουτάβι μας δαγκώσει πολύ δυνατά το χέρι ή το δάχτυλό μας, τότε θα αφήσουμε το χέρι μας να χαλαρώσει και θα μιμηθούμε αυτόν τον δυνατό ήχο του ουρλιαχτού που κάνουν και τα κουτάβια όταν τα δαγκώνουν. Όταν το κουτάβι μας σταματήσει, θα το αγνοήσουμε για 10 έως 20 δευτερόλεπτα και μετά θα συνεχίσουμε το παιχνίδι.
Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε, επίσης, ότι δεν πρέπει να απομακρυνθούμε μετά από ένα τέτοιο συμβάν, καθώς αυτό μπορεί να πυροδοτήσει τα κυνηγετικά ένστικτα του κουταβιού μας και να επιδεινώσει το πρόβλημα.
Δεν θα πρέπει να επαναλάβουμε αυτή τη διαδικασία για περισσότερες από τρεις φορές μέσα σε διάστημα 15 λεπτών. Εάν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τότε μάλλον ήρθε η ώρα να σταματήσει το παιχνίδι.
Ο στόχος εν προκειμένω είναι να μάθουμε στο κουτάβι μας ότι το ήρεμο παιχνίδι συνεχίζεται, ενώ αυτό που ξεφεύγει σταματά. Μόλις καταφέρουμε να περιορίσουμε τα δυνατά δαγκώματα, επαναλαμβάνουμε την εκπαιδευτική διαδικασία και με τα μέτριας έντασης δαγκώματα. Εν κατακλείδι, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να μάθουμε στο κουτάβι μας ότι η μουσούδα χωρίς να δαγκώνει είναι αποδεκτή, αλλά οτιδήποτε άλλο πέραν αυτού δεν είναι.
Ανακατεύθυνση
Εάν θέλουμε να εκπαιδεύσουμε το κουτάβι μας κάνοντάς το να αντιληφθεί ότι το στόμα του στο δέρμα μας δεν είναι καθόλου αποδεκτό, πιθανότατα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδο της ανακατεύθυνσης. Στο πλαίσιο αυτό, κάθε φορά που το κουτάβι μας θα επιδιώκει να βάλει το χέρι μας στο στόμα του, θα τραβάμε το χέρι μας μακριά πριν πλησιάσει προς εμάς και θα του δίνουμε αμέσως μια λιχουδιά ή θα παίζουμε με ένα μασητικό παιχνίδι γύρω του, ώστε να επικεντρώνει την προσοχή του αλλού και να δαγκώνει αυτό.
Μπορούμε επίσης να ικανοποιήσουμε την επιθυμία του κουταβιού μας να μασήσει κάτι, χρησιμοποιώντας παιχνίδια με τα οποία δεν έχουμε άμεση επαφή με το στόμα του, όπως το να του πετάμε το μπαλάκι για να μας το φέρει πίσω ή κρατώντας εμείς από τη μια πλευρά ένα μασητικό παιχνίδι κι εκείνος τραβώντας το από την άλλη. Ωστόσο, δεν πρέπει να αφήσουμε ποτέ το παιχνίδι να γίνει πολύ επιθετικό. Καλό είναι να μάθουμε στον μικρό μας φίλο τις εντολές «άστο να φύγει» ή «άφησέ το» έτσι ώστε να μπορούμε πάντα να αφαιρούμε κάτι από το στόμα του σε περίπτωση που χρειαστεί, χωρίς να αντιδράσει επιθετικά.
Απόσπαση προσοχής
Εκτός από εμάς, το κουτάβι μας θα θελήσει να δοκιμάσει με το στόμα του και πράγματα που βρίσκονται στο χώρο του. Αυτό γίνεται κυρίως από περιέργεια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μάθουμε στον σκύλο μας να μην μασάει τα έπιπλα του σπιτιού. Εκτός από την προστασία των επίπλων, φροντίζουμε να παρέχουμε μια ποικιλία από ενδιαφέροντα και ασφαλή παιχνίδια που θα μπορεί να παίξει, αλλά και να μασήσει το κουτάβι μας. Αυτά τα παιχνίδια αποτελούν μια καλή διέξοδο εκτόνωσης αυτής της ανάγκης του κουταβιού μας.
Τα παιχνίδια στα οποία μπορούμε να κρύψουμε κάποια λιχουδιά είναι επίσης εξαιρετικά για την απόσπαση της προσοχής των κουταβιών από το να δαγκώνουν και να μασούν άλλα πράγματα. Αυτός ο τύπος παιχνιδιού όχι μόνο αποσπά την προσοχή του κουταβιού μας, αλλά παρέχει επίσης και πνευματική διέγερση, στο πλαίσιο της προσπάθειας που κάνει για να βρει τρόπο να αποκτήσει εν τέλει τη λιχουδιά.
Μια τελευταία επιλογή για να αποσπάσουμε την προσοχή του κουταβιού μας είναι μέσω του παιχνιδιού με άλλα κουτάβια ή εμβολιασμένους ενήλικους σκύλους. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, το κουτάβι μας και θα κοινωνικοποιηθεί, αλλά παράλληλα οι άλλοι σκύλοι με τους οποίους θα συναναστραφεί θα τον βοηθήσουν στην εκμάθηση του πότε ένα δάγκωμα είναι πολύ δυνατό.
Αποτροπή
Υπάρχουν διάφορα προϊόντα που έχουν σχεδιαστεί για να αποτρέπουν τον σκύλο από το να γλείφει ή να μασάει αντικείμενα μέσα στο σπίτι. Αυτά τα προϊόντα έχουν συνήθως μια δυσάρεστη πικρή γεύση και χρησιμοποιούνται, ώστε να αποθαρρύνουμε τον σκύλο μας κάθε φορά που μασάει έπιπλα ή άλλα αντικείμενα στο σπίτι. Ωστόσο, δεν αρκεί απλά να ψεκάζουμε τα πράγματά μας με αυτά τα προϊόντα. Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικά βήματα που εμπλέκονται στη χρήση τους στο πλαίσιο της εκπαίδευσης.
Το πρώτο βήμα είναι να συνδέσουμε τη μυρωδιά και τη γεύση στο μυαλό του σκύλου μας, έτσι ώστε η μυρωδιά και μόνο να τον κρατήσει μακριά από ανεπιθύμητους στόχους μάσησης. Για να το κάνουμε αυτό, βάζουμε λίγο από το προϊόν σε ένα χαρτομάντιλο και το ακουμπάμε απαλά στο στόμα του κουταβιού μας. Θα πρέπει να προσπαθήσει να το φτύσει αμέσως βγάζοντας σάλια. Αφού συμβεί αυτό, ακολούθως θα σκύψει να μυρίσει κάτω τα σάλια του και έτσι θα κάνει τον συνειρμό.
Το δεύτερο βήμα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν χρησιμοποιείται συχνά το προϊόν για εκπαίδευση. Για να λειτουργήσει το δεύτερο βήμα, βεβαιωνόμαστε ότι ο σκύλος μας δεν έχει πρόσβαση σε νερό για έως και μία ώρα (αλλά όχι περισσότερο) μετά την επαφή με το προϊόν. Αυτό μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά αν ο σκύλος μας μάθει ότι μπορεί απλώς να τρέξει στο μπωλ του και να απαλλαγεί από τη γεύση, ο αποτρεπτικός παράγοντας θα γίνει αναποτελεσματικός.
Κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τοποθετούμε το προϊόν μία φορά την ημέρα σε αντικείμενα που δεν θέλουμε να γλείφει ή να μασάει ο σκύλος μας. Συνεχίζουμε να το κάνουμε αυτό για τις επόμενες δύο έως τέσσερις εβδομάδες, έως ότου το κουτάβι μας σταματήσει να μασάει τα πράγματά μας.
Δάγκωμα στα πόδια
Το δάγκωμα από το κουτάβι μας δεν συμβαίνει πάντα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Σε πολλούς σκύλους αρέσει να δαγκώνουν τα πόδια ή τους αστραγάλους των ανθρώπων καθώς περπατούν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις φυλές ποιμενικών σκύλων. Για να κάνουμε το κουτάβι μας να σταματήσει να μας δαγκώνει στα πόδια, κρατάμε ένα αγαπημένο παιχνίδι του στην τσέπη μας. Όταν μας δαγκώσει, σταματάμε αμέσως να κινούμαστε και κουνάμε το παιχνίδι γύρω-γύρω για να αποσπάσει την προσοχή του και να ασχοληθεί με αυτό.
Το δάγκωμα ενός κουταβιού αποτελεί μια φυσική εκδήλωση συμπεριφοράς, η οποία όμως είναι ανεπιθύμητη σε έναν ενήλικο σκύλο. Ας μην ξεχνάμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των σκύλων που δίνονται σε καταφύγια από τους ιδιοκτήτες τους είναι μεταξύ 18 μηνών και 2 ετών - το σημείο στο οποίο η «χαριτωμένη» συμπεριφορά των κουταβιών γίνεται απογοητευτική για τον ιδιοκτήτη. Ακολουθώντας αυτά τα μικρά και απλά βήματα τώρα θα αποφύγουμε την υιοθέτηση μιας ανεπιθύμητης συμπεριφοράς μελλοντικά, γεγονός που θα μας επιτρέψει να έχουμε μια δια βίου σχέση χωρίς άγχος όταν μεγαλώσει ο τετράποδος φίλος μας.
Πηγή: www.cesarsway.com
Η εκπαίδευση ενός κουνελιού μπορεί να είναι μια πρόκληση. Δεν είναι πάντα οι πιο επιμελείς μαθητές, οπότε είναι σημαντικό να ξεκινήσετε με τρικ που θα μπορούν να τα καταφέρουν γρήγορα. Με αυτά κατά νου, σας παραθέτουμε 4 εύκολα κόλπα για να ξεκινήσετε το ταξίδι εκπαίδευσης κουνελιών.
Το «έλα» είναι ένα από τα πιο πρακτικά κόλπα και μια καλή αρχή. Το κουνέλι σας πιθανότατα ήδη τρέχει πρόθυμα και αλληλεπιδρά μαζί σας, επομένως είναι μια φυσική συμπεριφορά.
Η προετοιμασία: Ξεκινήστε την εξάσκηση σε μια μικρή ή μεσαία περιοχή με λίγους περισπασμούς.
Τα συνθήματα: Για αυτή την εντολή, θα χρειαστείτε τόσο οπτικό όσο και λεκτικό σύνθημα. Προτιμότερο είναι ένας συνδυασμός του να χτυπάτε το χέρι σας στο έδαφος και να λέτε το όνομά του μετά από δύο κλικ με τη γλώσσα.
Η εκπαίδευση: Ξεκινήστε χτυπώντας το έδαφος και χρησιμοποιήστε το λεκτικό σας σύνθημα όταν το κουνελάκι είναι κοντά σας. Εάν δείξει ενδιαφέρον για την περιοχή που έχει χτυπηθεί, ακόμη και γυρίζοντας το κεφάλι του, κάντε κλικ με τη γλώσσα και επιβραβεύστε. Όταν εξοικειωθεί με το κόλπο, θα τρέχει προς το χέρι που χτυπά κάθε φορά που θα το ακούει. Μπορείτε σταδιακά να αυξάνετε την μεταξύ σας απόσταση, μέχρι να μάθει να ανταποκρίνεται σταθερά.
Η στροφή είναι ένα αξιολάτρευτο κόλπο που τα περισσότερα κουνέλια το πιάνουν γρήγορα. Όπως ίσως έχετε ήδη μαντέψει, αυτό που θα μάθει το κουνελάκι σας είναι να περιστρέφεται σε έναν στενό κύκλο μία ή δύο φορές.
Η προετοιμασία: Επιλέξτε μια περιοχή χωρίς περισπασμούς με αρκετό χώρο για να δουλέψετε εσείς και το κουνελάκι σας, αλλά όχι πολύ, για να μην καταπιεστεί.
Τα συνθήματα: Μια επιλογή είναι να συνδυάσετε τη λέξη «στροφή» σε ένα ελαφρώς ψηλό τόνο κάνοντας έναν κύκλο με το χέρι σας. Ο κύκλος των χεριών είναι ζωτικής σημασίας για να οδηγήσει το κουνέλι σας στο κόλπο, αλλά μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε ό,τι λεκτικό σύνθημα προτιμάτε.
Η εκπαίδευση: Με τη λιχουδιά στο χέρι, κουνήστε αργά το χέρι σας κυκλικά γύρω από το κουνελάκι σας. Αν ακολουθήσει, έστω και με το κεφάλι του, κάντε κλικ και επιβραβεύστε. Επαναλάβετε αυτή τη διαδικασία, περιμένοντας περισσότερη κίνηση από το κουνελάκι σας καθώς προχωρά. Τελικά, το κουνέλι σας θα μπει στο κόλπο με μια απλή κυκλική κίνηση πάνω από το κεφάλι του.
Είναι από τα πιο εύκολα κόλπα, όπου το κουνελάκι μαθαίνει να στέκεται στα πίσω πόδια για λίγα δευτερόλεπτα. Είναι ένα εξαιρετικό κόλπο για όσους εκπαιδεύουν κουνέλι για πρώτη φορά.
Η προετοιμασία: Αυτό το κόλπο μπορεί να γίνει σχεδόν οπουδήποτε, αλλά μια μικρή περιοχή συνήθως λειτουργεί καλύτερα.
Τα συνθήματα: Για αυτή την εντολή, χρησιμοποιήστε τη λέξη «πάνω» ή όποια άλλη θέλετε ως λεκτικό σύνθημα και το ένα χέρι πάνω από το κεφάλι του κουνελιού ως οπτικό σύνθημα.
Η εκπαίδευση: Ξεκινήστε κρατώντας μια λιχουδιά πάνω από το κεφάλι του κουνελιού σας και λέγοντας το ηχητικό σύνθημα που έχετε επιλέξει. Εάν αλλάξει το βάρος του για να κοιτάξει ψηλά ή σηκώσει τα μπροστινά πόδια του, κάντε κλικ και επιβραβεύστε αμέσως. Συνεχίστε να επαναλαμβάνετε αυτή τη διαδικασία και σύντομα το κουνελάκι σας θα μάθει να σηκώνεται σχεδόν αμέσως!
Με αυτό το κόλπο το κουνελάκι σας θα μάθει να ανεβαίνει πάνω σε κάτι, όπως ένα κουτί ή έναν καναπέ. Είναι ένα υπέροχο κόλπο σε συνδυασμό με το «έλα».
Η προετοιμασία: Επιλέξτε το κουτί ή το έπιπλο στο οποίο θέλετε να ανέβει το κουνελάκι σας. Τα στερεά αντικείμενα λειτουργούν καλύτερα, καθώς οτιδήποτε ασταθές θα αποθαρρύνει το κουνέλι σας να το εμπιστευτεί.
Τα συνθήματα: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη «ανέβα» ως λεκτικό σύνθημα και δύο αγγίγματα στο κουτί για οπτικό σύνθημα.
Η εκπαίδευση: Για να ξεκινήσετε την προπόνηση, χρησιμοποιήστε μια λιχουδιά για να οδηγήσετε το κουνέλι σας επάνω στο κουτί. Αν πηδήξει πάνω του, κάντε κλικ και επιβραβεύστε. Στην αρχή ίσως χρειαστεί να το ανταμείψετε για κάτι πολύ μικρό, όπως το να μυρίσει το κουτί ή να βάλει τα πόδια του πάνω του. Συνεχίστε να οδηγείτε το κουνέλι σας προς το αντικείμενο, και να περιμένετε περισσότερα καθώς θα αισθάνεται πιο άνετα με την διαδικασία. Σύντομα, θα πρέπει να πηδήξει στο κουτί χωρίς κανένα δισταγμό.
Τα κουνέλια δεν είναι γνωστά για την ικανότητα εκπαίδευσής τους. Ωστόσο, αν καταβάλετε λίγη προσπάθεια και δουλέψετε με τα δυνατά σημεία του κουνελιού σας, θα δείτε να κάνει κόλπα σε χρόνο μηδέν!
Πηγή: www.hickoryridgehollands.com
Οι γάτες είναι πλάσματα της συνήθειας και συχνά στρεσάρονται με τις αλλαγές στο περιβάλλον τους. Τέτοιες αλλαγές είναι οι επισκέπτες, τα ταξίδια, οι επισκέψεις σε κτηνιατρεία και άλλα ασυνήθιστα περιστατικά στη ζωή τους. Υπάρχει τρόπος να βοηθήσουμε τη γάτα μας να ηρεμήσει και να χαλαρώσει, αλλά μπορεί να χρειαστεί χρόνος
Σε πολλές γάτες δεν αρέσει να τις κρατάνε ή να τις αγκαλιάζουν όταν είναι στρεσαρισμένες. Οι άνθρωποι, από την άλλη πλευρά, τείνουν να αγαπούν τη σωματική επαφή όταν αισθάνονται άγχος. Ωστόσο, θα χρειαστεί να κυριαρχήσουμε σε αυτό το ένστικτο όταν έχουμε να κάνουμε με μια αγχωμένη γάτα, διαφορετικά μπορεί να χειροτερέψουμε την κατάσταση.
Μένουμε κοντά στη γάτα μας όταν προσπαθούμε να την ηρεμήσουμε. Μιλάμε χαλαρά ή τραγουδάμε ένα νανούρισμα. Την χαϊδεύουμε αν φαίνεται ότι το θέλει, αλλά δεν την αρπάζουμε ούτε την αγκαλιάζουμε. Αν έρθει κοντά μας και σκαρφαλώσει από μόνη της στην αγκαλιά μας, της επιτρέπουμε να πλησιάσει όσο θέλει και την αφήνουμε να έχει τον έλεγχο.
Εάν η γάτα μας βιώνει άγχος και είναι αναστατωμένη, βεβαιωνόμαστε ότι έχει ένα μέρος να πάει που είναι άνετο και ασφαλές. Εάν είμαστε σπίτι, η κορυφή ενός ψηλού ονυχοδρόμιου είναι ένα εξαιρετικό σημείο. Στις γάτες αρέσει να είναι ψηλά , ειδικά όταν νιώθουν άγχος ή δυσφορία.
Μπορεί να είναι χρήσιμο σε ορισμένες γάτες να τις περιορίζουν σε ένα «ασφαλές δωμάτιο» όταν αντιμετωπίζουν πιο χρόνιες μορφές στρες. Μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν ευχάριστο, ήρεμο χώρο όπου θα είναι διαθέσιμα η τροφή και το νερό της γάτας μας, η τουαλέτα της, το κρεβάτι, το ονυχοδρόμιο και τα παιχνίδια της. Μπορούμε ακόμη να παίξουμε κάποια χαλαρωτική κλασική μουσική, η οποία έχει αποδειχθεί ότι ηρεμεί πολλές γάτες.
Οι γάτες απελευθερώνονται από τις αγχωτικές καταστάσεις σημαδεύοντας την περιοχή τους με μυρωδιές από τους αρωματικούς αδένες τους. Το κάνουν αυτό ξύνοντας πράγματα και τρίβοντας τα πρόσωπά τους πάνω τους. Εάν έχουμε να κάνουμε με μια αγχωμένη γάτα, ειδικά μια γάτα που προσαρμόζεται σε μια μετακόμιση ή ένα νέο κατοικίδιο ή άτομο στο σπίτι, πρέπει να έχουμε ένα ονυχοδρόμιο σε εμφανές σημείο του σπιτιού που η γάτα μας μπορεί να σημαδέψει για να νιώσει καλύτερα.
Εάν ταξιδεύουμε, φέρνουμε ένα παιχνίδι ή άλλο αντικείμενο από το σπίτι που έχει το άρωμα της γάτας μας από μια εποχή που δεν ήταν αγχωμένη ή στεναχωρημένη. Η έκθεση στις δικές της ήρεμες μυρωδιές μπορεί να τη βοηθήσει να νιώσει καλύτερα.
Αυτό δεν θα λειτουργήσει εάν βρισκόμαστε στη μέση μιας οξείας στρεσογόνας κατάστασης, αλλά εάν έχουμε να κάνουμε με ένα γατάκι που εμφανίζει σημάδια χρόνιου στρες, το διαδραστικό παιχνίδι με ένα παιχνίδι με ραβδί τακτικά μπορεί να βοηθήσει τη γάτα μας να ξεθυμάνει.
Το διαδραστικό παιχνίδι επιτρέπει στις γάτες να συμπεριφέρονται σαν τα αρπακτικά που είναι, και αυτό είναι καταπραϋντικό για αυτές. Βοηθά επίσης εμάς και τη γάτα μας να δεθούμε περισσότερο, κάτι που είναι άλλο ένα πράγμα που ανακουφίζει από το άγχος και τους δύο μας.
Υπάρχουν ειδικά προϊόντα που έχουν κατασκευαστεί για να μιμούνται τις ηρεμιστικές φερομόνες που έχουν οι γάτες στους αρωματικούς αδένες του προσώπου τους. Η χρήση τους μπορεί να βοηθήσει γάτες με οξύ και χρόνιο στρες. Για παράδειγμα, μπορούμε να ψεκάσουμε τον μεταφορέα της γάτας μας πριν τη βάλουμε μέσα για να τη μεταφέρουμε στον κτηνίατρο.
Πηγή: www.cathealth.com
Πριν από λίγες μέρες αποκτήσαμε το νέο μας κουτάβι και θέλουμε να βγάλουμε τον μικρό μας φίλο για να τον καμαρώσει η γειτονιά. Δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο, σωστά; Απλά πρέπει να πάρουμε ένα λουρί και ένα κολάρο και να βγούμε από την πόρτα με αυτόν να μας καθοδηγεί.
Μη βιάζεστε, όχι και τόσο γρήγορα!
Αν και είναι αλήθεια ότι μπορούμε να αρχίσουμε να εκπαιδεύουμε το κουτάβι μας να περπατάει μαζί μας και να υπακούει στις εντολές μας από πολύ νωρίς, ωστόσο δεν είναι καλή ιδέα να βγούμε εκτός σπιτιού από τόσο νωρίς. Οι κτηνίατροι συνιστούν να κρατάμε το κουτάβι μας μακριά από πάρκα σκύλων και να αποφεύγουμε να περπατάμε έξω μέχρι να κάνει όλους τους απαραίτητους εμβολιασμούς του.
Δεν μπορούμε να κάνουμε το εμβόλιο της λύσσας έως ότου το κουτάβι μας γίνει τουλάχιστον τριών μηνών και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί το βασικό εμβολιακό πρόγραμμα πριν την ηλικία των 16 εβδομάδων, όπου τότε - ή λίγο αργότερα γίνεται το τελευταίο αναμνηστικό εμβόλιο του αρχικού εμβολιακού κύκλου ως κουτάβι, ανάλογα με το πότε θα ξεκινήσουμε τη διαδικασία του εμβολιασμού. Ήδη μιλάμε για τέσσερις ή περισσότερους μήνες, που είναι αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για έναν αναπτυσσόμενο σκύλο που μένει στο σπίτι και έχει συσσωρευμένη ενέργεια, ώστε να αναπτύξει κακές συνήθειες.
Αλλά δεν χρειάζεται να περιμένουμε να συμβεί αυτό. Παρακάτω υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να αρχίσουμε να εκπαιδεύουμε τον σκύλο μας για τη βόλτα, ενώ είμαστε ακόμα μέσα στο σπίτι.
Τον εξοικειώνουμε με το κολάρο και το λουρί
Ήδη από όταν το κουτάβι μας είναι μόλις μερικών εβδομάδων, μπορούμε να το εξοικειώσουμε με το κολάρο και το λουρί του. Περιμένουμε μέχρι να κάνει κάτι θετικό, όπως να φάει, να παίξει ή όταν το χαϊδεύουμε και τότε του φοράμε το κολάρο και το λουρί. Η ιδέα είναι ότι πρέπει να συνηθίσει να τα φοράει, αλλά και να τα συνδέσει με θετικά συναισθήματα. Εάν ο σκύλος μας παλεύει με το λουρί ή το κολάρο, δοκιμάζουμε να χρησιμοποιήσουμε λιχουδιές ή παιχνίδια για να τον κάνουμε να νιώσει πιο άνετα.
Πηγαίνετε για μια βόλτα… μέσα στο σπίτι
Το ότι δεν θέλουμε να ρισκάρουμε να κυκλοφορήσουμε το κουτάβι μας στη γειτονιά δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε και να περπατήσουμε μέσα στο σπίτι. Του βάζουμε το λουρί και το καθοδηγούμε μέσα στο σπίτι, ώστε να συνηθίσει ότι εμείς είμαστε αυτοί που το καθοδηγούμε. Εάν υπάρχει αυλή, μπορούμε να την αξιοποιήσουμε ως άλλη μια ευκαιρία για εκπαίδευση με το λουρί, πηγαίνοντας το κουτάβι μας στο σημείο όπου θέλουμε να πάει, αντί να το αφήσουμε να τρέχει στην αυλή.
Βοηθάμε το κουτάβι μας να μάθει να μας ακολουθεί
Σε ιδανικές συνθήκες, θέλουμε να καθοδηγούμε τον σκύλο μας όταν περπατάμε εμείς- όχι το αντίστροφο. Αλλά αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνει με έναν μεγάλο ενήλικο σκύλο από ότι με ένα μικροσκοπικό κουτάβι, επομένως δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για εκπαίδευση από τώρα που είναι ακόμα μικρό. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να του φορέσουμε το λουρί του και να περπατήσουμε μερικά βήματα. Όταν αναπόφευκτα αρχίσει να τραβάει, θα πρέπει να γυρίσουμε και να περπατήσουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Θα σταματάμε και θα ξεκινάμε πολύ στην αρχή, αλλά τελικά θα το μάθει. Μπορούμε να ενισχύσουμε αυτή τη μάθηση επιβραβεύοντάς τον με επαίνους, χάδια ή λιχουδιές, όταν δείχνει να ακολουθεί σωστά τη διαδικασία.
Πρακτική Εκπαίδευση Υπακοής
Όταν ο σκύλος μας είναι έτοιμος να βγει βόλτα, μεταξύ 4 και 6 μηνών, είναι επίσης μια καλή ευκαιρία για να ξεκινήσουμε την εκπαίδευση υπακοής. Ξεκινάμε με βασικές εντολές όπως «κάτσε», «μείνε», «έλα», «χέρι» και «κάτω» και βεβαιωνόμαστε ότι όλοι όσοι συμμετέχουν στην εκπαίδευση είναι συνεπείς, χρησιμοποιώντας τις ίδιες λέξεις και χειρονομίες. Διαφορετικά, ο σκύλος μας θα μπερδευτεί.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να μάθουμε στο σκύλο μας αυτές τις βασικές εντολές είναι η μέθοδος "Ζητάω, Λέω, και Εκτελώ". Η ιδέα είναι ότι πρώτα ζητάμε από τον σκύλο μας να κάνει κάτι, όπως «έλα». Στη συνέχεια, του λέμε να το κάνει χρησιμοποιώντας σταθερής έντασης φωνή, εάν δεν ακολουθήσει την εντολή την πρώτη φορά. Εάν και πάλι δεν λειτουργεί, επαναλαμβάνουμε την εντολή ξανά και φέρνουμε φυσικά το κουτάβι μας προς το μέρος μας. Ανεξάρτητα από το αν ο σκύλος μας θα έρθει μόνος του ή θα τον φέρουμε κοντά, αμέσως τον επιβραβεύουμε. Αυτό θα το βοηθήσει να συσχετίσει την ολοκλήρωση της δραστηριότητας με μια ανταμοιβή και την επόμενη φορά μπορεί να ακολουθήσει την εντολή νωρίτερα.
Συνεχίζουμε με την εκπαίδευση και είμαστε συνεπείς. Έτσι, πολύ σύντομα ο σκύλος μας θα αρχίσει να μας υπακούει χωρίς καν να το σκεφτεί!
Πηγή: www.cesarsway.com
Πολλοί άνθρωποι δεν παίρνουν συχνά τα σκυλιά τους σε τόσες βόλτες με σκύλους όσες θα έπρεπε, επειδή αντιμετωπίζουν πρόβλημα στο να κρατήσουν το σκύλο τους υπό έλεγχο, είτε επειδή ο σκύλος τραβάει ανεξέλεγκτα, είτε για άλλα προβλήματα που δημιουργεί. Παρόλα αυτά υπάρχει ελπίδα! Ακολουθούν κάποιες συμβουλές για το πώς να βγάζουμε βόλτα το σκύλο μας, να διατηρούμε τον έλεγχο και να είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε το κατάλληλο κολάρο και λουρί για το σκύλο μας. Αυτόν τον μήνα αφιερώνουμε χρόνο για να δουλέψουμε με το σκύλο μας στη βόλτα.
1. Η ενέργειά μας και η γλώσσα του σώματός μας είναι πολύ σημαντική όσο περπατάμε με το σκύλο μας.
Βεβαιωνόμαστε ότι ο σκύλος μας αντιλαμβάνεται τη στάση μας η οποία αποπνέει το μήνυμα ότι, "Εγώ είμαι ο αρχηγός". Κρατάμε το κεφάλι μας ψηλά και τους ώμους μας προς τα πίσω. Κάνουμε θετικές σκέψεις, όπως ότι η βόλτα με τον σκύλο μας πηγαίνει καλά. Ίσως να εκπλαγείτε από τα αποτελέσματα!
2. Κρατάμε το λουρί του σκύλου κοντό, αλλά δεν το κρατάμε σφιχτά.
Αυτή η απλή συμβουλή μπορεί να μας γλιτώσει από πολύ πονοκέφαλο. Τα πτυσσόμενα ή τα μακρύτερα λουριά, κάνουν πιο δύσκολη την επικοινωνία με το σκύλο μας και ευκολότερο για αυτόν να πηγαίνει όπου θέλει. Αλλά, δεν ξεχνάμε, είναι επίσης σημαντικό να διατηρούμε το λουρί του σκύλου χαλαρό. Εάν κάνουμε μια διόρθωση (δηλαδή τραβήξουμε απότομα το λουρί) μετά από μια προβληματική συμπεριφορά, θα πρέπει να είναι γρήγορη και, στη συνέχεια, το λουρί του σκύλου πρέπει να επανέλθει σε χαλαρή κατάσταση.
3. Τοποθετούμε το περιστήθιο του σκύλου μας στο πάνω μέρος του λαιμού.
Αν έχετε δει ποτέ σκύλο με έλκηθρο, θα παρατηρήσετε ότι το περιστήθιο είναι γύρω από το κάτω μέρος του λαιμού του σκύλου, κοντά στους ώμους. Γιατί; Εκεί βρίσκεται η ελκτική δύναμη του σκύλου. Βοηθάμε πραγματικά τον σκύλο μας να μας τραβήξει όπου θέλει αν έχουμε τοποθετήσει το κολάρο εκεί. Αντίθετα, είναι καλύτερο να το τοποθετούμε στο πάνω μέρος του λαιμού του, που η περιοχή είναι πιο ευαίσθητη.
4. Τραβάμε βίντεο τη βόλτα με τον σκύλο μας.
Ζητάμε από ένα φίλο ή μέλος της οικογένειας να μας βιντεοσκοπήσει κάνοντας βόλτα το σκύλο μας, έτσι θα είναι πιο εύκολο να δούμε τι κάνουμε λάθος. Πώς είναι η στάση του σώματός μας; Πώς αντιδράμε όταν ο σκύλος μας συμπεριφέρεται άσχημα; Βάζουμε ένταση στο λουρί του σκύλου μας; Αυτά τα σημεία πρέπει να προσέξουμε ενώ παρακολουθούμε το βίντεο. Μπορούμε επίσης να ζητήσουμε από κάποιον να περπατήσει μαζί μας και μετά να μας πει αυτά που παρατήρησε.
5. Καταφεύγουμε στη βοήθεια σκύλων που εμπιστευόμαστε.
Εάν ο σκύλος μας γαβγίζει ή πάει να ορμήσει σε άλλα σκυλιά που προσπερνάμε στη βόλτα, αφιερώνουμε χρόνο για να κάνουμε ακριβώς αυτή τη δραστηριότητα με έναν άλλο σκύλο που εμπιστευόμαστε. Με αυτό τον τρόπο, μπορούμε να εξασκηθούμε στο να παραμένουμε ήρεμοι και να συγκρατούμε το σκύλο μας. Στη συνέχεια, όταν ο σκύλος μας εμφανίσει αυτού του είδους την ανεπιθύμητη συμπεριφορά ενώ δεν το περιμένουμε, θα νιώσουμε πιο σίγουροι και έτοιμοι να τον διαχειριστούμε και αυτή η εμπιστοσύνη θα μεταδοθεί και στο σκύλο μας.
6. Εξάσκηση στη βόλτα!
Εμείς και ο σκύλος μας δεν θα γίνουμε καλύτεροι αν δεν πάμε έξω και δεν εξασκήσουμε αυτές τις ενέργειες! Επιβραβεύουμε κάθε επιτυχία κατά τη διάρκεια της εξάσκησης. Μαθαίνουμε από τις κακές μέρες, αλλά δεν μένουμε σε αυτές. Και μια μέρα, θα διαπιστώσουμε ότι τα έχουμε καταφέρει!
Πηγή: www.cesarsway.com
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο ιδιοκτήτης σκύλου είναι υπεύθυνος για το κατοικίδιό του σε δημόσιους χώρους. Ένας μη εκπαιδευμένος σκύλος αποτελεί κίνδυνο για τον ιδιοκτήτη, τους άλλους ανθρώπους αλλά και τον ίδιο (σκύλο). Φανταστείτε τις συνέπειες αν ο σκύλος αγνοήσει τις εντολές σας και αρχίσει να τρέχει σε έναν πολυσύχναστο δρόμο ή προσπαθήσει να διασχίσει μια λεωφόρο. Για να έχει ο σκύλος σας σωστή συμπεριφορά θα πρέπει να εκπαιδευτεί από πολύ μικρή ηλικία. Είναι μεγάλη ευχαρίστηση για τον ιδιοκτήτη η συνύπαρξη με έναν σκύλο που έχει σωστή συμπεριφορά.
Τι είναι τα μαθήματα κοινωνικοποίησης;
Όταν το κουτάβι σας είναι πολύ μικρό, υπάρχει η δυνατότητα να παρακολουθήσετε μαθήματα κοινωνικοποίησης κουταβιών. Τα μαθήματα αυτά οργανώνονται συχνά από κτηνιατρικές κλινικές με εξειδικευμένους εκπαιδευτές και ίσως ο κτηνίατρός σας είναι σε θέση να σας συστήσει κάποιους εκπαιδευτές που βρίσκονται κοντά σας. Ο κύριος στόχος των μαθημάτων κοινωνικοποίησης είναι το κουτάβι σας να μάθει να συναναστρέφεται άλλους σκύλους και άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, τα μαθήματα αυτά προσφέρουν μόνο μια πολύ βασική εκπαίδευση.
Τι είναι η βασική εκπαίδευση;
Η βασική εκπαίδευση υπακοής είναι σημαντική για την ευζωία του κουταβιού σας. Η εκπαίδευση αυτή έχει στόχο να μάθει τον σκύλο σας να σας σέβεται, να σας υπακούει και να σας αναγνωρίζει ως αρχηγό. Μετά τη βασική εκπαίδευση ο σκύλος σας θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε απλές εντολές, όπως «κάθισε», «φύγε, «έλα».
Πότε μπορώ να αρχίσω την εκπαίδευση του κουταβιού μου;
Μπορείτε να ξεκινήσετε την απλή εκπαίδευση του κουταβιού σας από την πρώτη μέρα που το αποκτήσετε. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσετε τόσο πιο εύκολο θα είναι. Το κλειδί για την επιτυχή εκπαίδευση είναι η συνέπεια. Αρχικά οι εκπαιδευτικές συνεδρίες θα πρέπει να είναι πολύ σύντομες διότι τα κουτάβια δεν μπορούν να συγκεντρωθούν για περισσότερο από μερικά λεπτά τη φορά. Εάν η εκπαίδευση γίνεται σωστά και τα κουτάβια ενσωματώσουν την εκπαίδευσή τους στην καθημερινή τους ρουτίνα, θα προκύψει μια πολύ ικανοποιητική και διασκεδαστική εμπειρία για σας και τον σκύλο σας. Οι περισσότεροι σκύλοι είναι πολύ πρόθυμοι να υπακούσουν τους ιδιοκτήτες τους διότι χαίρονται που έχουν την αμέριστη προσοχή τους.
Πώς μπορώ να εκπαιδεύσω το κουτάβι μου;
Η σωστή εκπαίδευση συμπεριλαμβάνει την ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ. Οι σκύλοι δεν γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του «ΚΑΛΟ και ΚΑΚΟ» ή του «ΣΩΣΤΟ και ΛΑΘΟΣ». Όλες οι αντιδράσεις των σκύλων είναι φυσιολογικές αντιδράσεις και οι άνθρωποι είναι αυτοί που τις ορίζουν ως σωστές ή λάθος. Ανταμείψτε το κουτάβι σας με κάποια λιχουδιά ή έπαινο για μια συμπεριφορά που θέλετε να επαναλάβει και να είστε συνεπείς στις εντολές σας για το τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Θυμηθείτε, το κουτάβι σας δεν μπορεί να γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ του μασήματος μιας παλιάς παντόφλας (καλή συμπεριφορά) και των καλύτερων παπουτσιών σας (κακή συμπεριφορά).
Πρέπει να παρακολουθήσω μαθήματα;
Τα μαθήματα υπακοής απευθύνονται κυρίως σε σας και στο πώς να χειριστείτε τον σκύλο σας. Είναι πολύ σημαντικό για την επιτυχή εκπαίδευση του σκύλου σας να αντιληφθείτε τη γλώσσα του.
Τι άλλα πράγματα μπορώ να κάνω;
Υπάρχει μια σειρά από πιο προχωρημένες επιλογές μόλις ο σκύλος σας αποκτήσει τη βασική εκπαίδευση. Η εξειδικευμένη εκπαίδευση για σκύλους όπλων και fly-ball, ή για σκύλους φύλακες είναι μόνο μερικές από τις επιλογές. Η δια βίου μάθηση μπορεί να είναι διασκεδαστική τόσο για εσάς όσο και για τον σκύλο σας.
Πού μπορώ να μάθω περισσότερα;
Ο κτηνίατρός σας πιθανόν να είναι σε θέση να σας συστήσει μια τοπική σχολή εξειδικευμένων εκπαιδευτών σκύλων. Εναλλακτικά, ρωτήστε τους φίλους, τους γείτονες ή τους ιδιοκτήτες άλλων σκύλων. Επίσης υπάρχουν βιβλία και βίντεο που μπορούν να σας προσφέρουν συμβουλές για την εκπαίδευση του σκύλου σας, ωστόσο θα εκπαιδευτείτε πιο γρήγορα και πιο διασκεδαστικά αν παρακολουθήσετε ειδικά τμήματα και συναναστραφείτε άλλους ιδιοκτήτες.
Δημοφιλείς αναζητήσεις: Brit, Τροφή για Σκύλους, Τροφή Για Γάτες, Κλινική Δίαιτα, Γαστρεντερικά Προβλήματα, Αλλεργίες