Γαστρεντερικά Προβλήματα (Γενικά)
Ο όρος γαστρεντερικό πρόβλημα περιλαμβάνει κάθε διαταραχή που εμποδίζει την πέψη, την απορρόφηση ή τη διέλευση της τροφής από το στομάχι στο έντερο. Η σωστή πέψη και απορρόφηση της τροφής είναι ουσιώδεις διαδικασίες για την ανάπτυξη, για την διατήρηση και την εξασφάλιση της απαραίτητης ενέργειας ενός οργανισμού. Τα συχνότερα εμφανιζόμενα γαστρεντερικά προβλήματα είναι:
- Γαστρίτιδα - ονομάζεται η γενικευμένη ή εντοπισμένη φλεγμονή του στομάχου. Μπορεί να έχει οξεία ή χρόνια μορφή και συχνά οφείλεται:
- στην κατάποση αλλοιωμένης τροφής
- στη λήψη τοξικών ουσιών (δηλητηρίαση)
- στη λήψη ακατάλληλης τροφής (ξένα σώματα)
- στον παρασιτισμό (ασκαρίδες, ταινίες κ.λπ.
- στην ύπαρξη παθογόνων μικροοργανισμών (π.χ. ).
- στην υπεροξύτητα του στομάχου, νευρικής, ιδιοπαθούς ή κληρονομικής αιτιολογίας
- σε νεοπλασίες.
- Οξεία ή χρόνια γαστρεντερίτιδα ονομάζεται η γενικευμένη φλεγμονή και του στομάχου και του εντέρου. Οφείλεται στα παραπάνω αίτια όπως και σε ιώσεις (parvo ιός, corona ιός).
- Εξωκρινής παγκρεατική ανεπάρκεια είναι μια παθολογική κατάσταση που οδηγεί σε ατελή πέψη και απορρόφηση των συστατικών της τροφής. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι διάρροια, απώλεια βάρους, βουλιμία και κακή ποιότητα τριχώματος.
- Εντερική δυσαπορρόφηση είναι μια παθολογική κατάσταση όπου μειώνεται η απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών. Συχνά αναφέρεται ως φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.
- Κολίτιδα ονομάζεται η φλεγμονή του παχέος εντέρου. Μπορεί να έχει οξεία ή χρόνια μορφή. Αίτια μπορεί να είναι οι μικροβιακοί παράγοντες, νευρική υπερδιέγερση, κληρονομικότητα, παρασιτισμός. Εμφανίζεται με επώδυνη συνήθως αφόδευση, δυσκοιλιότητα που εναλλάσσεται με διάρροια, κόπρανα με βλέννα και αίμα.
Η οξεία γαστρίτιδα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, μεταπίπτει σε χρόνια.
Συμπτώματα
Τα συνηθέστερα συμπτώματα των γαστρεντερικών νοσημάτων είναι:
- εμετός
- διάρροια
- βλεννώδη ή αιματηρά κόπρανα
- δυσκολία κατά την αφόδευση
- απώλεια βάρους
- αφύσικη αύξηση ή μείωση όρεξης
- τεταμένα ή επώδυνα κοιλιακά τοιχώματα
- αέρια
- αφυδάτωση μετά από συνεχή και έντονο εμετό και διάρροια
- κατάπτωση
Πώς τα αντιμετωπίζουμε;
Πρέπει οπωσδήποτε να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας, ανεξάρτητα από την πιθανή αιτία, εφόσον ο μικρός μας φίλος παρουσιάσει έμετο ή διάρροια. Ο κτηνίατρος, με τις κατάλληλες ερωτήσεις, θα κρίνει αν χρειάζεται να γίνουν εξετάσεις, και τι μπορούμε να κάνουμε για να τον ανακουφίσουμε. Δεν πρέπει να χορηγούμε με δική μας πρωτοβουλία φάρμακα όπως αντιεμετικά ή αντιδιαρροϊκά, επειδή υπάρχει κίνδυνος να βλάψουμε, παρά να ωφελήσουμε το κατοικίδιό μας. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για το ζωάκι μας έως ότου επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρο ή αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να έρθουμε άμεσα σε επαφή με αυτόν:
- Απομακρύνουμε τελείως το νερό και το φαγητό του για 12 και 24 ώρες αντίστοιχα, προκειμένου να δώσουμε χρόνο στο πεπτικό του να ηρεμήσει. Αν αφήσουμε διαθέσιμο φαγητό και νερό, το ζωάκι μας λόγω της κενότητας του στομάχου του, ίσως φάει και πιει νερό απότομα, οπότε θα ξανακάνει έμετο, επιδεινώνοντας έτσι τον ερεθισμό του στομάχου του. Η διάρκεια της νηστείας τροποποιείται ανάλογα με την ηλικία, το μέγεθος, το βαθμό αφυδάτωσης, τη γενική κατάσταση, τυχόν συνυπάρχουσες παθήσεις του ζώου μας και φυσικά ανάλογα με τη σοβαρότητα της γαστρεντερίτιδας του.
- Μετά από 12 ώρες και εφόσον δεν έχει ξανακάνει εμετό, ξεκινάμε να του προσφέρουμε πολύ μικρές ποσότητες νερού ή ρυζόνερου κάθε μισή με μία ώρα, χωρίς να του αφήνουμε διαθέσιμο το μπολάκι του νερού.
- Μετά από 24 ώρες και πάλι με την προϋπόθεση ότι το σκυλάκι ή το γατάκι μας δεν έχει ξανακάνει έμετο, αρχίζουμε να του προσφέρουμε κατάλληλη τροφή. Η τροφή αυτή θα πρέπει να είναι εύπεπτη, χαμηλή σε λιπαρά και σε πρωτεΐνες, όπως βραστό στήθος κοτόπουλου ή γαλοπούλας με λευκό ρύζι, ανάλατη μυζήθρα, cottage cheese, ή βραστή πατάτα, χωρίς λάδι, λίπος, κόκαλα ή μπαχαρικά. Αρχικά προσφέρουμε 1-2 μπουκιές φαγητό κάθε μία ώρα.
- Με την πάροδο του χρόνου αυξάνουμε σιγά-σιγά την ποσότητα του φαγητού και του νερού και μειώνουμε τη συχνότητα προσφοράς τους.
- Η ειδική δίαιτα είναι σκόπιμο να συνεχίζεται για τις επόμενες 3-4 ημέρες. Η επαναφορά στην τροφή που δίναμε προηγουμένως θα πρέπει να γίνει σταδιακά μέσα σε 7-10 ημέρες.
- Αν το ζωάκι μας ανταποκριθεί στα διαιτητικά μέτρα, οι έμετοι θα σταματήσουν ενώ τα κόπρανα θα επανέλθουν στην φυσιολογική τους σύσταση μέσα σε λίγες ημέρες.
Πολλές περιπτώσεις ήπιας γαστρεντερίτιδας αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά στο σπίτι. Από την άλλη μεριά ο έμετος και η διάρροια ενδέχεται να είναι οι πρώτες ενδείξεις σοβαρότερων παθήσεων, που απαιτούν άμεση ιατρική περίθαλψη. Ο μόνος που μπορεί να αξιολογήσει τη σοβαρότητα του προβλήματος είναι ο κτηνίατρός σας.
Τα γαστρεντερικά προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα. Η προσκόμιση του σκύλου ή της γάτας στον κτηνίατρο είναι επιβεβλημένη. Υπάρχουν ειδικά συμπληρώματα διατροφής και ειδικές κλινικές δίαιτες (όπως αναφέρθηκε παραπάνω), οι όποιες, σε συνδυασμό με την θεραπεία που θα δώσει ο κτηνίατρος θα επαναφέρουν το πεπτικό σύστημα και κατ’ επέκταση τον οργανισμό σε γρήγορη αποκατάσταση από το δυσάρεστο αυτό πρόβλημα τόσο για τον τετράποδο φίλο σας όσο και για εσάς.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γαστρεντερικά Προβλήματα (Διάρροια)
Υπάρχουν αρκετά συμπτώματα για γαστρεντερικά προβλήματας. Η διάρροια είναι ένα σύμπτωμα γαστρεντερικού προβλήματος.
Αιτιολογία
- Ξαφνική αλλαγή στη διατροφή
- Κατάποση μολυσμένων / ακατάλληλα μαγειρεμένων τροφίμων
- Διατροφή χαμηλής ποιότητας
- Υπερβολικό τάισμα
- Διατροφική υπερευαισθησία, αλλά είναι δύσκολο να διαγνωστεί οριστικά
- Αδυναμία πέψης / απορρόφησης τροφής
- Δυσανεξία στη λακτόζη
- Υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και σε πρωτεΐνες
- Αγελαδινό γάλα
- Πρωτεΐνες βόειου κρέατος και δημητριακά
Συμπτώματα
- Οξεία υδαρής διάρροια
- Η διάρροια (χρόνια ή διαλείπουσα) μπορεί να είναι αιμορραγική
- Απώλεια βάρους
- Έμετος
- Κνησμός
- Λήθαργος
- Κοιλιακό άλγος
Παθοφυσιολογία
- Η ανεπάρκεια του ενζύμου λακτάση στον εντερικό βλεννογόνο → δυσλειτουργία της λακτόζης → οσμωτική διάρροια.
- Η κατάποση τοξινών από χαλασμένη τροφή → φλεγμονή εντέρου και διάρροια.
- Η τροφική αλλεργία → φλεγμονή του εντέρου + ατροφία του βλεννογόνου → δυσλειτουργία.
- Η διατροφική δυσανεξία έχει αντίστοιχα αποτελέσματα π.χ. έλλειψη λακτάσης.
Προδιάθεση φυλής
- Irish Setter - ευαισθησία στη γλουτένη.
- Υποψία στο Retriever Retriever
- Highland White Terrier
Χρόνος εμφάνισης
Ταχέως, συχνά εντός ωρών από την κατάποση.
Διάγνωση
Η διάγνωση στηρίζεται στα εξής συμπτώματα:
- Ιστορικό του πελάτη και συμπτώματα
- Οξεία διάρροια
- Ιστορικό διατροφικής αλλεργίας
- Διατροφική αλλαγή
- Κακής ποιότητας διατροφή
- Λήθαργος
- Απώλεια βάρους
- Κλινικές ενδείξεις με κοιλιακό άλγος
- Αφυδάτωση
- Κακή κατάσταση σώματος
Διαφορική διάγνωση (να αποκλειστούν οι κάτωθι περιπτώσεις):
- Οξεία διάρροια
- Λοίμωξη με παρβοϊό CPV-2
- Έντονη παρασίτωση με ασκαρίδες, ειδικά στα κουτάβια
- Ασθένεια ροταϊού
- Coronavirus
- Campylobacter jejuni
- Giardia Giardiasis
- Σαλμονέλωση
Αιμορραγική διάρροια
- Λοίμωξη με παρβοϊό CPV-2
- Ηωσινοφιλική γαστρεντερίτιδα
- Νεοπλασία γαστρεντερικού
- Σύνδρομο οξείας αιμορραγικής διάρροιας (AHDS)
- Πρόβλημα πήξης, π.χ. θρομβοπενία
- Ηπατική νόσος
Θεραπεία
Συχνά απαιτούνται αυτοπεριορισμοί (νηστεία) ή διατροφική προσοχή, π.χ. σωστός διαιτητικός περιορισμός. Μπορεί να χορηγηθεί πόσιμο διάλυμα γλυκόζης και ηλεκτρολύτες. Η διατροφή πρέπει να είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και με υψηλή αφομοιωσιμότητα. Στην οξεία εντερική διαταραχή τα κατοικίδια τρέφονται ελάχιστα και συχνά. Περιορίστε το γάλα από τη διατροφή. Πρέπει να χορηγηθεί διατροφή αποκλεισμού εάν υπάρχει υποκείμενη υπερευαισθησία σε κάποια συστατικά. Εάν η διάρροια συνεχίζεται, χρησιμοποιήστε καολίνη / βισμούθιο. Χορηγήστε προβιοτικά για να βοηθήσετε στην αποκατάσταση της φυσιολογικής εντερικής χλωρίδας. Σε περίπτωση αφυδάτωσης, μπορεί να χρειαστεί να χορηγηθούν ενδοφλέβια υγρά, π.χ. Lactated Ringer's solution. Διαιτητική διατροφή πρέπει να χορηγηθεί σε δυσανεξία σε θρεπτικά συστατικά.
Πρόγνωση
- Καλή με τον κατάλληλο έλεγχο
- Στα κουτάβια, προσέξτε την αφυδάτωση σε περίπτωση σοβαρής διάρροιας
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γαστρεντερικά Προβλήματα (Διατροφικής Αιτίας)
Δεν είναι λίγες οι φορές που το κατοικίδιό μας ξαφνικά μπορεί να κάνει εμετό ή/και διάρροια. Είναι όμως όντως ξαφνικά; Από τα συνηθέστερα αίτια αυτών των εκδηλώσεων είναι η κατανάλωση τροφής η οποία δεν είναι καλά ανεκτή από τον οργανισμό του ζώου. Δηλαδή, το πεπτικό του σύστημα δεν είναι σε θέση να πέψει ή/και να απορροφήσει κάποιο συστατικό της τροφής. Πιο συγκεκριμένα, το κατοικίδιό σας μπορεί να αρχίσει να έχει γαστρεντερικές διαταραχές (γαστρεντερικά προβλήματα), ύστερα από την κατανάλωση μιας συγκεκριμένης τροφής για κάποιο χρονικό διάστημα, καθότι μπορεί να έχει εμφανίσει αυτό που αποκαλούμε τροφική αλλεργία στο συγκεκριμένο είδος πρωτεΐνης που περιέχει η τροφή. Σε αυτή την περίπτωση, ο κτηνίατρός σας θα σας συστήσει τη δοκιμή με μια εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης που θα είναι καλύτερα ανεκτή από τον οργανισμό του κατοικίδιού σας.
Πολλές φορές, επίσης, ενδέχεται να είναι άλλος ο ένοχος και όχι η τροφή που ταΐζετε καθημερινά το κατοικίδιό σας. Τόσο οι γάτες, όσο και οι σκύλοι έχουν την περιέργεια να γευτούν οτιδήποτε προσελκύσει την όσφρησή τους. Έτσι, συχνά χωρίς να το αντιληφθούμε οι μικροί μας φίλοι μπορεί να έχουν επισκεφθεί την κουζίνα μας και να έχουν δοκιμάσει από το φαγητό που έχουμε μαγειρέψει. Τότε, λοιπόν, το κατοικίδιό μας, όσο νόστιμο κι αν είναι το φαγητό μας, μπορεί να εμφανίσει τροφική δυσανεξία. Το αποτέλεσμα είναι η πρόκληση εμετού ή/και διάρροιας (με ή χωρίς αίμα) που αντιμετωπίζονται με ειδική τροφή κατάλληλη για την ανακούφιση του πεπτικού σε συνδυασμό με ειδικά διατροφικά συμπληρώματα για την αποκατάσταση της χλωρίδας του εντέρου. Για αυτό το λόγο, κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγουμε να δίνουμε στους μικρούς μας φίλους από το φαγητό μας, όσο και αν το επιζητούν. Ενώ, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται αν το μαγειρευτό φαγητό περιέχει συστατικά, όπως το κρεμμύδι, το οποίο ανήκει στις τοξικές ουσίες για τους μικρούς μας φίλους. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να προσκομίσετε άμεσα το κατοικίδιό σας στο κοντινότερο κτηνιατρείο. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για τις ουσίες που έχουν τοξική δράση για τους τετράποδους φίλους μας.
Από αυτή την περιέργεια που διακατέχει τα χαριτωμένα τετράποδα, δεν λείπει και η επιθυμία τους να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους δοκιμάζοντας και τρώγοντας αντικείμενα (ξένα σώματα) πέραν της τροφής. Ιδιαίτερα τα κουτάβια εκδηλώνουν συχνότερα αυτή την επικίνδυνη συνήθεια, ως μέρος του παιχνιδιού τους. Έτσι, ενδεχομένως τα κατοικίδιά μας να καταναλώσουν υλικά, τα οποία μπορεί να τους προκαλέσουν σοβαρό πρόβλημα και να αποβούν μοιραία για τη ζωή τους. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή και σε ένα τέτοιο συμβάν, η επίσκεψη στο κοντινότερο κτηνιατρείο είναι επιβεβλημένη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι εξίσου σημαντική η σωστή συντήρηση της τροφής των μικρών μας φίλων. Η αλλοιωμένη τροφή μπορεί εξίσου να προκαλέσει στους κατοικίδιους φίλους μας γαστρεντερικά προβλήματα. Κάποια tip περιλαμβάνουν την αποθήκευση της ξηράς τροφής σε χώρο που δεν είναι εκτεθειμένος σε υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία, ο καταμερισμός της σε αεροστεγείς τροφοσυλλέκτες όταν ανοίγουμε μια μεγάλη συσκευασία, η προτίμηση μικρών συσκευασιών, αλλά και η αποφυγή λήψης της τροφής με βρεγμένα χέρια ή με κουπάκια που έχουμε πλύνει και δεν έχουν στεγνώσει καλά, έτσι ώστε να μην μεταφέρουμε υγρασία στην τροφή που μπορεί να την αλλοιώσει και να αναπτυχθούν παθογόνα μικρόβια. Οι κονσέρβες πρέπει να διατηρούνται μετά το άνοιγμα στο ψυγείο έως 2 ημέρες. Εναλλακτικά, η απευθείας μεταφορά μετά το άνοιγμα της κονσέρβας σε γυάλινο τροφοσυλλέκτη μπορεί να δώσει 1-2 μέρες ακόμη διάρκεια ζωής στην κονσέρβα στο ψυγείο.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γαστρεντερικά Προβλήματα (Δυσκοιλιότητα Στη Γάτα)
Οι γάτες είναι συχνά μυστικοπαθείς και μπορεί να κρύβουν τις συνήθειες που αφορούν την επίσκεψή τους στην αμμολεκάνη, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο για τους ιδιοκτήτες να αντιληφθούν την ύπαρξη κάποιου προβλήματος. Η ήπια δυσκοιλιότητα μπορεί μερικές φορές να αντιμετωπιστεί εύκολα, αλλά είναι σύνηθες οι γάτες με ιστορικό χρόνιας δυσκοιλιότητας να ταλαιπωρούνται αρκετά και πολλές φορές να παρουσιάζουν μόνιμη βλάβη στο έντερο. Η δυσκοιλιότητα πρέπει πάντα να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Επίσης, πολύ παρόμοια σημάδια, όπως στην περίπτωση της δυσκοιλιότητας, μπορεί να παρατηρηθούν και σε γάτες που πάσχουν από τη νόσο του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος (FLUTD), μια σοβαρή και δυνητικά επικίνδυνη παθολογική κατάσταση.
Τι είναι η δυσκοιλιότητα;
Για να κατανοήσουμε τη δυσκοιλιότητα είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πρώτα πώς λειτουργεί φυσιολογικά το έντερο. Η τροφή διέρχεται από το λεπτό έντερο, όπου σε αυτό το τμήμα του εντέρου αφομοιώνονται και απορροφώνται τα θρεπτικά συστατικά. Τα υπόλοιπα άπεπτα υλικά, που δεν απορροφώνται, είναι αυτά που σχηματίζουν τα κόπρανα. Τα κόπρανα ακολούθως εισέρχονται στο παχύ έντερο, όπου αφαιρείται το νερό από αυτά και παραμένουν εκεί για λίγες ώρες, πριν οι συσπάσεις του εντέρου ωθήσουν τα κόπρανα προς τα έξω. Δυσκοιλιότητα εμφανίζεται όταν τα κόπρανα παραμείνουν πολύ καιρό στο παχύ έντερο και αφαιρεθεί από αυτά σημαντική ποσότητα νερού, μετατρέποντάς τα σε μια ξηρή και σκληρή μάζα. Έτσι είναι δύσκολο για το έντερο να κινηθεί κάνοντας συσπάσεις, με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται μεγάλος όγκος σκληρών κοπράνων (κοπρόλιθοι) στο έντερο, ο οποίος δεν μπορεί να εξέλθει μέσα από τη λεκάνη και το ζώο αδυνατεί να αφοδεύσει.
Γιατί η γάτα μας μπορεί να εμφανίσει δυσκοιλιότητα;
Υπάρχουν πολλά αίτια που μπορεί να οδηγήσουν στην πρόκληση δυσκοιλιότητας:
- Ο πόνος είτε από αρθρίτιδα ή μετά από κάποια χειρουργική επέμβαση.
- Μια γάτα μπορεί να δέχεται εκφοβισμό από την άλλη γάτα με την οποία συμβιώνει στο σπίτι.
- Μερικές γάτες μπορεί να μην πάνε στην αμμολεκάνη αν είναι βρώμικη και δεν έχει καθαριστεί.
- Αφυδάτωση – πολλές γάτες που τρώνε ξηρά τροφή δεν προσλαμβάνουν αρκετό νερό.
- Η νεφρική ανεπάρκεια είναι μια άλλη σημαντική αιτία αφυδάτωσης στις μεγαλύτερες ηλικιακά γάτες.
- Παρεμπόδιση στη διέλευση των κοπράνων – ειδικά σε περιπτώσεις καταγμάτων στη λεκάνη μετά από ένα τροχαίο ατύχημα ή σε περίπτωση ύπαρξης κάποιου όγκου στο παχύ έντερο ή κοντά σε αυτό.
- Δυσλειτουργία του παχέος εντέρου λόγω νευρομυϊκής βλάβης.
- Ορισμένες ορμονολογικές παθήσεις.
- Ξένα σώματα στα κόπρανα.
- Τριχόμπαλες, ειδικά στις μακρύτριχες γάτες, καθώς και σε γάτες που αυτοπεριποιούνται υπερβολικά είτε λόγω στρες, είτε λόγω κάποιας δερματοπάθειας.
- Η παχυσαρκία και η αδράνεια καθιστούν ευκολότερη την εμφάνιση δυσκοιλιότητας.
- Ιδιοπαθές μεγάκολο – μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τη μειωμένη κινητικότητα του παχέος εντέρου.
Πώς θα καταλάβουμε αν η γάτα μας έχει δυσκοιλιότητα;
Αν δούμε τη γάτα μας να ζορίζεται ή ακόμα και να «κλαίει» όταν πηγαίνει στην αμμολεκάνη, αυτό αποτελεί την πιο κοινή ένδειξη δυσκοιλιότητας. Μπορεί να παρατηρήσουμε ότι παρά την προσπάθεια που καταβάλει η γάτα μας, να μην καταφέρει να αφοδεύσει φυσιολογικά και να κάνει μόνο μικρά και σκληρά κόπρανα. Μερικές φορές μπορεί να υπάρχει μια μικρή ποσότητα υδαρών κοπράνων στο έντερο, πέρα από το σημείο της έμφραξης (δηλαδή μετά από το σημείο όπου έχουν σχηματιστεί οι κοπρόλιθοι) και να φαίνεται ότι η γάτα μας έχει διάρροια.
Οι γάτες μπορεί να επισκέπτονται συχνά την αμμολεκάνη ή να μην πηγαίνουν καθόλου. Επίσης, μπορεί να γλείφουν την περιοχή γύρω από τον πρωκτό περισσότερο απ’ ότι συνήθως. Εάν η δυσκοιλιότητα είναι πιο σοβαρή, μπορεί να είναι νωχελικές και να μην θέλουν να φάνε, ενώ μπορεί να κάνουν και εμετό.
Οι γάτες με δυσκοιλιότητα ή προβλήματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος, συχνά έχουν παρόμοια συμπτώματα.
Πως θα καταλάβει ο κτηνίατρός μας ότι η γάτα μας έχει δυσκοιλιότητα;
Ο κτηνίατρός μας μπορεί να υποψιαστεί ότι η γάτα μας έχει δυσκοιλιότητα από το ιστορικό που του περιγράφουμε. Θα θελήσει να εξετάσει τη γάτα μας και μπορεί να είναι σε θέση να ψηλαφίσει τα σκληρά κόπρανα που υπάρχουν στο έντερο. Ωστόσο, η δυσκοιλιότητα είναι απλώς μια ένδειξη και έτσι ο κτηνίατρός μας μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις, ώστε να εντοπίσει το αίτιο που την προκαλεί.
Οι ακτινογραφίες θα δείξουν αν υπάρχει πρόβλημα στη λεκάνη του ζώου. Οι ιδιοκτήτες που έχουν υιοθετήσει αδέσποτες γατούλες, μπορεί να μην γνωρίζουν εάν τους είχε συμβεί στο παρελθόν κάποιο ατύχημα, όταν ήταν μικρές. Στην ακτινογραφία μπορεί να ελεγχθεί η ύπαρξη κοπρόλιθων. Πιθανά να χρειαστούν και εξετάσεις αίματος και ούρων για να αποκλειστούν υποκείμενα προβλήματα. Επίσης, ο κτηνίατρός μας θα θέλει να αποκλείσει την ύπαρξη της νόσου του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος, πριν ξεκινήσει τη θεραπεία για τη δυσκοιλιότητα.
Πως αντιμετωπίζεται η δυσκοιλιότητα;
Ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας συνταγογραφήσει κάποια υπακτικά (καθαρτικά σκευάσματα) ή να χρειαστεί να προχωρήσει στη διενέργεια υποκλυσμού (κλύσμα), ώστε να μαλακώσουν τα κόπρανα και να διευκολυνθεί η αφόδευση. Εάν η γάτα μας είναι αφυδατωμένη, ο κτηνίατρός μας μπορεί να της χορηγήσει ορό για να την ενυδατώσει και να μαλακώσει τα κόπρανα. Σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των κοπρόλιθων και σε αυτή την περίπτωση συχνά αφαιρείται και μέρος του παχέος εντέρου εάν δεν είναι πλέον λειτουργικό.
Πως μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση δυσκοιλιότητας στη γάτα μας;
Είναι σημαντικό οι γάτες να είναι δραστήριες και να κινούνται, ώστε να διατηρείται σε καλή κατάσταση η κινητικότητα του εντέρου. Οι γάτες με ιστορικό δυσκοιλιότητας είναι επιρρεπείς σε υποτροπές και συχνά απαιτείται μακροχρόνια θεραπεία για την αποφυγή εμφάνισής τους.
Βεβαιωνόμαστε ότι η γάτα μας έχει πρόσβαση στην καθαρή αμμολεκάνη της. Σε σπίτια με πολλές γάτες, οι γάτες μπορεί να αποθαρρύνονται από το να επισκεφθούν την αμμολεκάνη, εάν υπάρχει ανταγωνισμός, επομένως σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να έχουμε περισσότερες αμμολεκάνες σε διαφορετικά σημεία του σπιτιού.
Θα πρέπει να βουρτσίζουμε τακτικά τη γάτα μας, ειδικά αν έχει μακρύ τρίχωμα. Η σωστή περιποίηση του τριχώματος, σε συνδυασμό με τη χορήγηση πάστας για τριχόμπαλες, μειώνει τις πιθανότητες συσσώρευσης τριχών στο έντερο της γάτας μας.
Δεδομένου ότι η αφυδάτωση είναι μια κοινή αιτία δυσκοιλιότητας, είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τη γάτα μας να πίνει όσο το δυνατόν περισσότερο νερό. Επίσης, τα συντριβάνια νερού μπορούν να βοηθήσουν για αυτόν τον σκοπό. Πολλές γάτες τα βλέπουν ως παιχνίδι και έτσι πίνουν παραπάνω νερό. Η διατροφή μπορεί να επηρεάσει εξίσου τη σύσταση των κοπράνων. Η προσθήκη ορισμένων φυτικών ινών στη διατροφή, μαζί με την κατανάλωση άφθονου νερού, μπορεί να βοηθήσει τις γάτες με ήπια προβλήματα δυσκοιλιότητας. Από την άλλη πολλές γάτες ανταποκρίνονται καλύτερα σε δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες για τη μείωση του όγκου των κοπράνων. Σημαντική είναι επίσης και η επιλογή υγρών τροφών για περαιτέρω ενυδάτωση. Σε κάθε περίπτωση ο κτηνίατρός μας θα μας καθοδηγήσει κατάλληλα σχετικά με την ορθότερη επιλογή τροφής και αγωγής, σύμφωνα με τις ανάγκες της γάτας μας.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γαστρεντερικά Προβλήματα (Δυσκοιλιότητα)
Ένα από τα πιο κοινά γαστρεντερικά προβλήματα του πεπτικού συστήματος των κατοικίδιων είναι η δυσκοιλιότητα. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει τα κατοικίδια όλων των φυλών και ηλικιών, αν και είναι πιο σύνηθες να εμφανίζεται σε κατοικίδια μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας. Δυσκοιλιότητα είναι η δυσκολία ή η μειωμένη συχνότητα αφόδευσης που οδηγεί στην συσσώρευση κοπράνων στο παχύ έντερο. Αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να γίνει μη αντιστρέψιμη και το έντερο να μπλοκαριστεί εντελώς από μια ξηρή μάζα κοπράνων. Αν και η δυσκοιλιότητα πολλές φορές είναι παροδική δεν πρέπει ποτέ να αγνοηθεί. Αν παραμείνει χωρίς αντιμετώπιση, μπορεί να προκαλέσει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα στο μέλλον. Η δυσκοιλιότητα είναι αρκετά συχνή στους σκύλους και πιο σπάνια στις γάτες. Τις περισσότερες φορές μπορεί να αντιμετωπιστεί στο σπίτι από τους ιδιοκτήτες. Αν όμως το πρόβλημα είναι μεγάλο ή γίνει χρόνιο, πρέπει να επέμβει κτηνίατρος.
Αίτια της δυσκοιλιότητας του κατοικίδιου:
- Ανεπαρκής σωματική άσκηση
- Ανεπαρκείς ίνες στη διατροφή
- Αφυδάτωση
- Κήλη
- Διευρυμένος προστάτης
- Νεφρική νόσος
- Παρενέργειες από φάρμακα
- Όγκος γύρω από τον πρωκτό
Τα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας των κατοικίδιων:
Αν το κατοικίδιο σας δεν έχει αφοδεύσει για δύο ή περισσότερες ημέρες, αυτό είναι συχνά ένα σημάδι ότι πάσχει από δυσκοιλιότητα. Πρόσθετες ενδείξεις περιλαμβάνουν έντονη προσπάθεια, σκύψιμο ή δυσαρέσκεια κατά την αφόδευση.
Οι πιο συνηθισμένες αιτίες δυσκοιλιότητας στα κατοικίδια είναι παρόμοιες μ’ αυτές των ανθρώπων. Σε περιπτώσεις ήπιας εμφάνισής της, το κατοικίδιο σας ενδεχομένως να μην καταναλώνει αρκετές ίνες μέσω της διατροφής του. Επίσης, αν το κατοικίδιο σας είναι υπέρβαρο ή δεν ασκείται τακτικά, η ίδια η έλλειψη δραστηριότητας μπορεί να περιορίζει την ελεύθερη κίνηση των κοπράνων μέσα στο έντερο.
Κάποιες άλλες αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα είναι οι παρακάτω:
1) Κατάποση δύσπεπτων υλικών: μαλλιά, κόκκαλα, πλαστικά, σκουπίδια.
2) Έλλειψη νερού.
3) Άγχος, αλλαγή ρουτίνας, έλλειψη κατάλληλου μέρους για αφόδευση, πόνος στο ορθό ή στην περιοχή του πρωκτού, ορθοπεδικό πρόβλημα που εμποδίζει το ζώο από το να πάρει στάση αφόδευσης.
4) Απόφραξη παχέος εντέρου: ενδοαυλικοί όγκοι, εκκόλπωμα του ορθού, στένωση, ξένο σώμα, κοκκίωμα.
5) Ασθένειες
6) Φάρμακα κλπ
Όπως οι άνθρωποι, έτσι και τα κατοικίδια έχουν ένα είδος «προγραμματισμού» στις φυσικές τους ανάγκες. Συνήθως, οι κενώσεις των κατοικίδιων είναι μία ή δύο την ημέρα. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά έχει σημασία να παρακολουθείτε τη συχνότητα των κενώσεων του τετράποδου φίλου σας. Με τον καιρό η συχνότητα, η συνέπεια και η προσπάθεια που απαιτείται στην κάθε κένωση του κατοικίδιου σας μπορεί να σας βοηθά στο να εντοπίζετε πιθανά προβλήματα δυσκοιλιότητας.
Όταν αποκτήσετε μια άποψη της γενικής εμφάνισης των κοπράνων του κατοικίδιου σας, θα παρατηρήσετε πως αφενός μεν η κένωση ενός δυσκοίλιου κατοικίδιου είναι πιο αργή και απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια, αφετέρου δε πως τα κόπρανα είναι μικρότερα, σκληρότερα και πιο σκουρόχρωμα από το φυσιολογικό. Αν πρόκειται για σκύλο και τον βγάζετε βόλτα, (έχοντας μαζί σας πλαστικές σακούλες για τη συλλογή των κοπράνων του) η προαναφερθείσα παρατήρηση είναι ευκολότερη για σας.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γαστρεντερικά Προβλήματα (Τριχόμπαλα)
Πολλές γάτες αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος της ημέρας τους στην αυτοπεριποίηση. Οι γάτες αυτοπεριποιούνται γλείφοντας με τη γλώσσα τους το τρίχωμά τους. Η γλώσσα τους έχει τέτοια δομή (είναι τραχιά), ώστε να απομακρύνει τις νεκρές τρίχες από το σώμα και να διατηρεί ανανεωμένο το τρίχωμα.
Οι τριχόμπαλες, οι οποίες αποκαλούνται και ως τριχοβεζωάρια από τους κτηνιάτρους, αποτελούν απόρροια της συσσώρευσης τριχών από τη διαδικασία αυτοπεριποίησης της γάτας, κατά την οποία υφίσταται και η κατάποση κάποιου αριθμού τριχών. Αυτές οι τρίχες, λοιπόν, συσσωρεύονται στο στομάχι και ακολούθως περνούν στο έντερο. Συνήθως, μπορεί να μη δημιουργήσουν πρόβλημα στη γάτα, ωστόσο δεν είναι εντελώς ακίνδυνες, καθώς η αυξημένη συσσώρευση τριχών και η ύπαρξη μιας μεγάλης τριχόμπαλας θα μπορούσε να προκαλέσει απόφραξη σε κάποιο σημείο του εντέρου. Μια τόσο σοβαρή περίπτωση, όπου μια μεγάλη τριχόμπαλα έχει μετακινηθεί από το στομάχι στο έντερο, φράσσοντας τη δίοδο του πεπτικού σωλήνα, χρήζει άμεσης κτηνιατρικής παρέμβασης, ενώ μπορεί να χρειαστεί ακόμη και χειρουργείο.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό σε όλες τις γάτες, είτε κοντότριχες, είτε μακρύτριχες (ιδιαίτερα σε αυτές) να γίνεται πρόληψη για τις τριχόμπαλες με κάποιο ενδεδειγμένο συμπλήρωμα διατροφής. Τα συμπληρώματα αυτά συνήθως περιέχουν λιπαντικές ουσίες ή/και φυτικές ίνες που βοηθούν στην αποβολή των τριχών από τον γαστρεντερικό σωλήνα.
Επίσης, είναι σημαντικό να περιποιούμαστε και εμείς το τρίχωμα της γάτας μας βουρτσίζοντάς το και απομακρύνοντας έτσι την περίσσεια νεκρών τριχών. Οι μακρύτριχες γάτες απαιτούν καθημερινό βούρτσισμα και οι κοντότριχες μία με δύο φορές την εβδομάδα.
Τι κάνουν οι γάτες που έχουν τριχόμπαλα;
Γενικά, η γάτα μας θα σκύψει με τον λαιμό της τεντωμένο και θα φαίνεται ότι προσπαθεί να βγάλει κάτι από τον λαιμό της. Ακολούθως, θα έχει έναν χαρακτηριστικό στο άκουσμα βήχα, έως ότου κάνει εμετό την τριχόμπαλα.
Οι περισσότερες μεμονωμένες τρίχες περνούν από το πεπτικό σύστημα της γάτας κανονικά, αλλά μερικές φορές μπορεί να σχηματίσουν μάζες (τριχόμπαλες), οι οποίες, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, αρχίζουν να συσσωρεύονται στο στομάχι. Οι γάτες στην προσπάθεια τους να κάνουν εμετό, αποτρέπουν την προώθηση της τριχόμπαλας στο έντερο, όπου μπορεί να προκαλέσει απόφραξη. Επομένως, δεν πρέπει να ανησυχούμε αν δούμε τη γάτα μας να τεντώνει τον λαιμό της προσπαθώντας να αποβάλλει κάποια τριχόμπαλα. Είναι φυσιολογικό σαν διαδικασία, ωστόσο είναι σημαντικό να μην το παραβλέψουμε και να μεριμνήσουμε για την τακτική χορήγηση ενός ενδεδειγμένου συμπληρώματος διατροφής για αυτόν τον σκοπό, στο πλαίσιο πρόληψης σχηματισμού τριχόμπαλας.
Πόσο συχνά οι γάτες μπορεί να έχουν τριχόμπαλες;
Συνήθως, οι γάτες μπορεί να αναπτύξουν κάποια τριχόμπαλα με συχνότητα μικρότερη από μια φορά το μήνα. Οι περισσότερες τρίχες που καταπίνονται από τη διαδικασία της αυτοπεριποίησης θα περάσουν από το πεπτικό σύστημα και θα αποβληθούν μέσω των κοπράνων, χωρίς κάποιο πρόβλημα.
Η αυξημένη συχνότητα εμφάνισης τριχόμπαλων μπορεί επίσης να αποτελεί μία ένδειξη ότι η γάτα μας αυτοπεριποιείται υπερβολικά. Οι γάτες τείνουν να αυτοπεριποιούνται επίμονα όταν βιώνουν άγχος και στρες. Έτσι καταπίνουν περισσότερες τρίχες, οι οποίες οδηγούν σε περισσότερες τριχόμπαλες. Εάν ανησυχούμε ότι η γάτα μας έχει αρκετά συχνά τριχόμπαλες ή βιώνει έντονο στρες, θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας.
Πως θα καταλάβουμε αν πρόκειται για τριχόμπαλα ή κάτι άλλο;
Εάν η γάτα μας έχει έντονο παρατεταμένο βήχα, και ιδιαίτερα εάν δεν βγάζει κάποια τριχόμπαλα, είναι σημαντικό να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας, ώστε να αξιολογήσει τον βήχα και να προσδιορίσει την αιτία του. Εάν έχουμε οποιαδήποτε ανησυχία για τον τετράποδο φίλο μας, θα πρέπει πάντα να επικοινωνούμε με τον κτηνίατρό μας - είναι ο καλύτερος τρόπος που έχουμε για να διασφαλίσουμε την υγεία και την ευζωία των κατοικίδιων μας.
Μέτρα πρόληψης
Ασφαλώς και μπορείτε να αποτρέψετε το σχηματισμό τριχόμπαλων για τη γάτα σας. Φροντίζετε λοιπόν να τις βουρτσίζετε συχνά έτσι ώστε να απομακρύνετε το νεκρό τρίχωμα πριν καταλήξει στο στομάχι της. Οι μακρύτριχες γάτες απαιτούν καθημερινό βούρτσισμα και οι κοντότριχες μία με δύο φορές την εβδομάδα. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος της δυσκοιλιότητας αλλά και της απομάκρυνσης των τριχόμπαλων προτείνεται η χορήγηση ειδικών συμπληρωμάτων διατροφής ενισχυμένων με βιταμίνες και ουσίες που βοηθούν στην λίπανση του εντερικού σωλήνα ή ειδικής διατροφής που ελαχιστοποιεί τα προβλήματα αυτά.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right